скаро́міцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
скаро́млюся |
скаро́мімся |
| 2-я ас. |
скаро́мішся |
скаро́міцеся |
| 3-я ас. |
скаро́міцца |
скаро́мяцца |
| Прошлы час |
| м. |
скаро́міўся |
скаро́міліся |
| ж. |
скаро́мілася |
| н. |
скаро́мілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
скаро́мся |
скаро́мцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
скаро́мячыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
скаро́міць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
скаро́млю |
скаро́мім |
| 2-я ас. |
скаро́міш |
скаро́міце |
| 3-я ас. |
скаро́міць |
скаро́мяць |
| Прошлы час |
| м. |
скаро́міў |
скаро́мілі |
| ж. |
скаро́міла |
| н. |
скаро́міла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
скаро́м |
скаро́мце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
скаро́мячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
скаро́мнае
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
| н. |
| Н. |
скаро́мнае |
| Р. |
скаро́мнага |
| Д. |
скаро́мнаму |
| В. |
скаро́мнае |
| Т. |
скаро́мным |
| М. |
скаро́мным |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
скаро́мнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
скаро́мнік |
скаро́мнікі |
| Р. |
скаро́мніка |
скаро́мнікаў |
| Д. |
скаро́мніку |
скаро́мнікам |
| В. |
скаро́мніка |
скаро́мнікаў |
| Т. |
скаро́мнікам |
скаро́мнікамі |
| М. |
скаро́мніку |
скаро́мніках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
скаро́мніна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
скаро́мніна |
| Р. |
скаро́мніны |
| Д. |
скаро́мніне |
| В. |
скаро́мніну |
| Т. |
скаро́мнінай скаро́мнінаю |
| М. |
скаро́мніне |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
скаро́мніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
скаро́мніца |
скаро́мніцы |
| Р. |
скаро́мніцы |
скаро́мніц |
| Д. |
скаро́мніцы |
скаро́мніцам |
| В. |
скаро́мніцу |
скаро́мніц |
| Т. |
скаро́мніцай скаро́мніцаю |
скаро́мніцамі |
| М. |
скаро́мніцы |
скаро́мніцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
скаро́мны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
скаро́мны |
скаро́мная |
скаро́мнае |
скаро́мныя |
| Р. |
скаро́мнага |
скаро́мнай скаро́мнае |
скаро́мнага |
скаро́мных |
| Д. |
скаро́мнаму |
скаро́мнай |
скаро́мнаму |
скаро́мным |
| В. |
скаро́мны (неадуш.) скаро́мнага (адуш.) |
скаро́мную |
скаро́мнае |
скаро́мныя (неадуш.) скаро́мных (адуш.) |
| Т. |
скаро́мным |
скаро́мнай скаро́мнаю |
скаро́мным |
скаро́мнымі |
| М. |
скаро́мным |
скаро́мнай |
скаро́мным |
скаро́мных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
скаро́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
скаро́насць |
| Р. |
скаро́насці |
| Д. |
скаро́насці |
| В. |
скаро́насць |
| Т. |
скаро́насцю |
| М. |
скаро́насці |
Крыніцы:
piskunou2012.
скаро́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
скаро́ны |
скаро́ная |
скаро́нае |
скаро́ныя |
| Р. |
скаро́нага |
скаро́най |
скаро́нага |
скаро́ных |
| Д. |
скаро́наму |
скаро́най |
скаро́наму |
скаро́ным |
| В. |
скаро́ны скаро́нага |
скаро́ную |
скаро́нае |
скаро́ныя скаро́ных |
| Т. |
скаро́ным |
скаро́най скаро́наю |
скаро́ным |
скаро́нымі |
| М. |
скаро́ным |
скаро́най |
скаро́ным |
скаро́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
скаро́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
скаро́ны |
скаро́ная |
скаро́нае |
скаро́ныя |
| Р. |
скаро́нага |
скаро́най |
скаро́нага |
скаро́ных |
| Д. |
скаро́наму |
скаро́най |
скаро́наму |
скаро́ным |
| В. |
скаро́ны скаро́нага |
скаро́ную |
скаро́нае |
скаро́ныя скаро́ных |
| Т. |
скаро́ным |
скаро́най скаро́наю |
скаро́ным |
скаро́нымі |
| М. |
скаро́ным |
скаро́най |
скаро́ным |
скаро́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.