рыхлі́цель
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
рыхлі́цель |
рыхлі́целі |
Р. |
рыхлі́целя |
рыхлі́целяў |
Д. |
рыхлі́целю |
рыхлі́целям |
В. |
рыхлі́цель |
рыхлі́целі |
Т. |
рыхлі́целем |
рыхлі́целямі |
М. |
рыхлі́целі |
рыхлі́целях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рыхлі́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
рыхлі́цца |
рыхля́цца |
Прошлы час |
м. |
рыхлі́ўся |
рыхлі́ліся |
ж. |
рыхлі́лася |
н. |
рыхлі́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
рыхлі́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
рыхлю́ |
рыхлі́м |
2-я ас. |
рыхлі́ш |
рыхліце́ |
3-я ас. |
рыхлі́ць |
рыхля́ць |
Прошлы час |
м. |
рыхлі́ў |
рыхлі́лі |
ж. |
рыхлі́ла |
н. |
рыхлі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
рыхлі́ |
рыхлі́це |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ры́хлы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ры́хлы |
ры́хлая |
ры́хлае |
ры́хлыя |
Р. |
ры́хлага |
ры́хлай ры́хлае |
ры́хлага |
ры́хлых |
Д. |
ры́хламу |
ры́хлай |
ры́хламу |
ры́хлым |
В. |
ры́хлы (неадуш.) ры́хлага (адуш.) |
ры́хлую |
ры́хлае |
ры́хлыя (неадуш.) ры́хлых (адуш.) |
Т. |
ры́хлым |
ры́хлай ры́хлаю |
ры́хлым |
ры́хлымі |
М. |
ры́хлым |
ры́хлай |
ры́хлым |
ры́хлых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рыхля́к
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
рыхля́к |
рыхлякі́ |
Р. |
рыхляка́ |
рыхляко́ў |
Д. |
рыхляку́ |
рыхляка́м |
В. |
рыхляка́ |
рыхляко́ў |
Т. |
рыхляко́м |
рыхляка́мі |
М. |
рыхляку́ |
рыхляка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
рыхля́к
‘рыхлы камень’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
рыхля́к |
рыхлякі́ |
Р. |
рыхляка́ |
рыхляко́ў |
Д. |
рыхляку́ |
рыхляка́м |
В. |
рыхля́к |
рыхлякі́ |
Т. |
рыхляко́м |
рыхляка́мі |
М. |
рыхляку́ |
рыхляка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
ры́хт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рыхтава́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
рыхтава́льны |
рыхтава́льная |
рыхтава́льнае |
рыхтава́льныя |
Р. |
рыхтава́льнага |
рыхтава́льнай рыхтава́льнае |
рыхтава́льнага |
рыхтава́льных |
Д. |
рыхтава́льнаму |
рыхтава́льнай |
рыхтава́льнаму |
рыхтава́льным |
В. |
рыхтава́льны (неадуш.) рыхтава́льнага (адуш.) |
рыхтава́льную |
рыхтава́льнае |
рыхтава́льныя (неадуш.) рыхтава́льных (адуш.) |
Т. |
рыхтава́льным |
рыхтава́льнай рыхтава́льнаю |
рыхтава́льным |
рыхтава́льнымі |
М. |
рыхтава́льным |
рыхтава́льнай |
рыхтава́льным |
рыхтава́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
рыхтава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
рыхтава́нне |
Р. |
рыхтава́ння |
Д. |
рыхтава́нню |
В. |
рыхтава́нне |
Т. |
рыхтава́ннем |
М. |
рыхтава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.