рыхля́к
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| рыхля́к | рыхлякі́ | |
| рыхляка́ | рыхляко́ў | |
| рыхляку́ | рыхляка́м | |
| рыхляка́ | рыхляко́ў | |
| рыхляко́м | рыхляка́мі | |
| рыхляку́ | рыхляка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)