Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а е ё і л н о р с т у ф х ц ч ш ы э ю я ’

б в г д е ж з і й к л м н п р с т ў х ц ч ш я

по́мставаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	по́мстую	по́мстуем
2-я ас.	по́мстуеш	по́мстуеце
3-я ас.	по́мстуе	по́мстуюць
Прошлы час
м.	по́мставаў	по́мставалі
ж.	по́мставала
н.	по́мставала
Загадны лад
2-я ас.	по́мстуй	по́мстуйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	по́мстуючы

Крыніцы: piskunou2012.

по́мсціцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	по́мшчуся	по́мсцімся
2-я ас.	по́мсцішся	по́мсціцеся
3-я ас.	по́мсціцца	по́мсцяцца
Прошлы час
м.	по́мсціўся	по́мсціліся
ж.	по́мсцілася
н.	по́мсцілася
Загадны лад
2-я ас.	по́мсціся	по́мсціцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час	по́мсцячыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

по́мсціць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	по́мшчу	по́мсцім
2-я ас.	по́мсціш	по́мсціце
3-я ас.	по́мсціць	по́мсцяць
Прошлы час
м.	по́мсціў	по́мсцілі
ж.	по́мсціла
н.	по́мсціла
Загадны лад
2-я ас.	по́мсці	по́мсціце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	по́мсцячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

по́мут

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	по́мут
Р.	по́муту
Д.	по́муту
В.	по́мут
Т.	по́мутам
М.	по́муце

Крыніцы: piskunou2012.

по́мысл

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	по́мысл	по́мыслы
Р.	по́мыслу	по́мыслаў
Д.	по́мыслу	по́мыслам
В.	по́мысл	по́мыслы
Т.	по́мыслам	по́мысламі
М.	по́мысле	по́мыслах

Крыніцы: piskunou2012.

по́наж

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	по́наж	панажы́
Р.	по́нажа	панажо́ў
Д.	по́нажу	панажа́м
В.	по́наж	панажы́
Т.	по́нажам	панажа́мі
М.	по́нажы	панажа́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

по́нажы

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	по́нажы
Р.	по́нажаў
Д.	по́нажам
В.	по́нажы
Т.	по́нажамі
М.	по́нажах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

по́найм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	по́найм
Р.	по́найму
Д.	по́найму
В.	по́найм
Т.	по́наймам
М.	по́найме

Крыніцы: piskunou2012.

по́начнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	по́начнік	по́начнікі
Р.	по́начніка	по́начнікаў
Д.	по́начніку	по́начнікам
В.	по́начніка	по́начнікаў
Т.	по́начнікам	по́начнікамі
М.	по́начніку	по́начніках

Крыніцы: piskunou2012.

по́начы

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
по́начы	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.