ніякаве́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ніякаве́ю |
ніякаве́ем |
| 2-я ас. |
ніякаве́еш |
ніякаве́еце |
| 3-я ас. |
ніякаве́е |
ніякаве́юць |
| Прошлы час |
| м. |
ніякаве́ў |
ніякаве́лі |
| ж. |
ніякаве́ла |
| н. |
ніякаве́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ніякаве́й |
ніякаве́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ніякаве́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
нія́касць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нія́касць |
нія́касці |
| Р. |
нія́касці |
нія́касцяў нія́касцей |
| Д. |
нія́касці |
нія́касцям |
| В. |
нія́касць |
нія́касці |
| Т. |
нія́касцю |
нія́касцямі |
| М. |
нія́касці |
нія́касцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
нія́кі
займеннік, адмоўны, безасабовы
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нія́кі |
нія́кая |
нія́кае |
нія́кія |
| Р. |
нія́кага |
нія́кай нія́кае |
нія́кага |
нія́кіх |
| Д. |
нія́каму |
нія́кай |
нія́каму |
нія́кім |
| В. |
нія́кага (адуш.) нія́кі (неадуш.) |
нія́кую |
нія́кае |
нія́кіх нія́кія |
| Т. |
нія́кім |
нія́кай нія́каю |
нія́кім |
нія́кімі |
| М. |
нія́кім |
нія́кай |
нія́кім |
нія́кіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ніяме́й
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Ніяме́й |
| Р. |
Ніяме́я |
| Д. |
Ніяме́ю |
| В. |
Ніяме́й |
| Т. |
Ніяме́ем |
| М. |
Ніяме́ю |
ніяцы́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ніяцы́н |
| Р. |
ніяцы́ну |
| Д. |
ніяцы́ну |
| В. |
ніяцы́н |
| Т. |
ніяцы́нам |
| М. |
ніяцы́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
ні-ні
выклічнік
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.