беко́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
беко́нны |
беко́нная |
беко́ннае |
беко́нныя |
| Р. |
беко́ннага |
беко́ннай беко́ннае |
беко́ннага |
беко́нных |
| Д. |
беко́ннаму |
беко́ннай |
беко́ннаму |
беко́нным |
| В. |
беко́нны (неадуш.) беко́ннага (адуш.) |
беко́нную |
беко́ннае |
беко́нныя (неадуш.) беко́нных (адуш.) |
| Т. |
беко́нным |
беко́ннай беко́ннаю |
беко́нным |
беко́ннымі |
| М. |
беко́нным |
беко́ннай |
беко́нным |
беко́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бе́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бе́л |
бе́лы |
| Р. |
бе́ла |
бе́лаў |
| Д. |
бе́лу |
бе́лам |
| В. |
бе́л |
бе́лы |
| Т. |
бе́лам |
бе́ламі |
| М. |
бе́ле |
бе́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бе́ла
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| бе́ла |
бяле́й |
найбяле́й |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Белаазё́рны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
| м. |
| Н. |
Белаазё́рны |
| Р. |
Белаазё́рнага |
| Д. |
Белаазё́рнаму |
| В. |
Белаазё́рны |
| Т. |
Белаазё́рным |
| М. |
Белаазё́рным |
Белаазё́рск
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Белаазё́рск |
| Р. |
Белаазё́рска |
| Д. |
Белаазё́рску |
| В. |
Белаазё́рск |
| Т. |
Белаазё́рскам |
| М. |
Белаазё́рску |
белаапу́шаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
белаапу́шаны |
белаапу́шаная |
белаапу́шанае |
белаапу́шаныя |
| Р. |
белаапу́шанага |
белаапу́шанай белаапу́шанае |
белаапу́шанага |
белаапу́шаных |
| Д. |
белаапу́шанаму |
белаапу́шанай |
белаапу́шанаму |
белаапу́шаным |
| В. |
белаапу́шаны (неадуш.) белаапу́шанага (адуш.) |
белаапу́шаную |
белаапу́шанае |
белаапу́шаныя (неадуш.) белаапу́шаных (адуш.) |
| Т. |
белаапу́шаным |
белаапу́шанай белаапу́шанаю |
белаапу́шаным |
белаапу́шанымі |
| М. |
белаапу́шаным |
белаапу́шанай |
белаапу́шаным |
белаапу́шаных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
белабанды́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
белабанды́т |
белабанды́ты |
| Р. |
белабанды́та |
белабанды́таў |
| Д. |
белабанды́ту |
белабанды́там |
| В. |
белабанды́та |
белабанды́таў |
| Т. |
белабанды́там |
белабанды́тамі |
| М. |
белабанды́це |
белабанды́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.