белабанды́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. белабанды́т белабанды́ты
Р. белабанды́та белабанды́таў
Д. белабанды́ту белабанды́там
В. белабанды́та белабанды́таў
Т. белабанды́там белабанды́тамі
М. белабанды́це белабанды́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)