белабанды́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| белабанды́т | белабанды́ты | |
| белабанды́та | белабанды́таў | |
| белабанды́ту | белабанды́там | |
| белабанды́та | белабанды́таў | |
| белабанды́там | белабанды́тамі | |
| белабанды́це | белабанды́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)