Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмнопртухчыэ-
аоруыэ

штурману́ць

‘узяць што-небудзь штурмам (штурмануць крэпасць)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. штурману́ штурманё́м
2-я ас. штурмане́ш штурманяце́
3-я ас. штурмане́ штурману́ць
Прошлы час
м. штурману́ў штурману́лі
ж. штурману́ла
н. штурману́ла
Загадны лад
2-я ас. штурмані́ штурмані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час штурману́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

штурмаўшчы́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. штурмаўшчы́на
Р. штурмаўшчы́ны
Д. штурмаўшчы́не
В. штурмаўшчы́ну
Т. штурмаўшчы́най
штурмаўшчы́наю
М. штурмаўшчы́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

штурмбанфю́рар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. штурмбанфю́рар штурмбанфю́рары
Р. штурмбанфю́рара штурмбанфю́рараў
Д. штурмбанфю́рару штурмбанфю́рарам
В. штурмбанфю́рара штурмбанфю́рараў
Т. штурмбанфю́рарам штурмбанфю́рарамі
М. штурмбанфю́рару штурмбанфю́рарах

Крыніцы: piskunou2012.

штурмо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. штурмо́ўка
Р. штурмо́ўкі
Д. штурмо́ўцы
В. штурмо́ўку
Т. штурмо́ўкай
штурмо́ўкаю
М. штурмо́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

штуртра́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. штуртра́п штуртра́пы
Р. штуртра́па штуртра́паў
Д. штуртра́пу штуртра́пам
В. штуртра́п штуртра́пы
Т. штуртра́пам штуртра́памі
М. штуртра́пе штуртра́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

штуртро́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. штуртро́с штуртро́сы
Р. штуртро́са штуртро́саў
Д. штуртро́су штуртро́сам
В. штуртро́с штуртро́сы
Т. штуртро́сам штуртро́самі
М. штуртро́се штуртро́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

шту́рх

выклічнік

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

штурха́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. штурха́ль штурхалі́
Р. штурхаля́ штурхалёў
Д. штурхалю́ штурхаля́м
В. штурха́ль штурхалі́
Т. штурхалём штурхаля́мі
М. штурхалі́ штурхаля́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

штурха́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. штурха́льнік штурха́льнікі
Р. штурха́льніка штурха́льнікаў
Д. штурха́льніку штурха́льнікам
В. штурха́льніка штурха́льнікаў
Т. штурха́льнікам штурха́льнікамі
М. штурха́льніку штурха́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

штурха́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. штурха́льніца штурха́льніцы
Р. штурха́льніцы штурха́льніц
Д. штурха́льніцы штурха́льніцам
В. штурха́льніцу штурха́льніц
Т. штурха́льніцай
штурха́льніцаю		 штурха́льніцамі
М. штурха́льніцы штурха́льніцах

Крыніцы: piskunou2012.