стэндаві́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
стэндаві́к |
стэндавікі́ |
Р. |
стэндавіка́ |
стэндавіко́ў |
Д. |
стэндавіку́ |
стэндавіка́м |
В. |
стэндавіка́ |
стэндавіко́ў |
Т. |
стэндавіко́м |
стэндавіка́мі |
М. |
стэндавіку́ |
стэндавіка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
стэ́ндавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
стэ́ндавы |
стэ́ндавая |
стэ́ндавае |
стэ́ндавыя |
Р. |
стэ́ндавага |
стэ́ндавай стэ́ндавае |
стэ́ндавага |
стэ́ндавых |
Д. |
стэ́ндаваму |
стэ́ндавай |
стэ́ндаваму |
стэ́ндавым |
В. |
стэ́ндавы (неадуш.) стэ́ндавага (адуш.) |
стэ́ндавую |
стэ́ндавае |
стэ́ндавыя (неадуш.) стэ́ндавых (адуш.) |
Т. |
стэ́ндавым |
стэ́ндавай стэ́ндаваю |
стэ́ндавым |
стэ́ндавымі |
М. |
стэ́ндавым |
стэ́ндавай |
стэ́ндавым |
стэ́ндавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
стэ́ндар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
стэ́ндар |
стэ́ндары |
Р. |
стэ́ндара |
стэ́ндараў |
Д. |
стэ́ндару |
стэ́ндарам |
В. |
стэ́ндар |
стэ́ндары |
Т. |
стэ́ндарам |
стэ́ндарамі |
М. |
стэ́ндары |
стэ́ндарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
стэ́ндарны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
стэ́ндарны |
стэ́ндарная |
стэ́ндарнае |
стэ́ндарныя |
Р. |
стэ́ндарнага |
стэ́ндарнай стэ́ндарнае |
стэ́ндарнага |
стэ́ндарных |
Д. |
стэ́ндарнаму |
стэ́ндарнай |
стэ́ндарнаму |
стэ́ндарным |
В. |
стэ́ндарны (неадуш.) |
стэ́ндарную |
стэ́ндарнае |
стэ́ндарныя (неадуш.) |
Т. |
стэ́ндарным |
стэ́ндарнай стэ́ндарнаю |
стэ́ндарным |
стэ́ндарнымі |
М. |
стэ́ндарным |
стэ́ндарнай |
стэ́ндарным |
стэ́ндарных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
стэнды́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
стэнды́ст |
стэнды́сты |
Р. |
стэнды́ста |
стэнды́стаў |
Д. |
стэнды́сту |
стэнды́стам |
В. |
стэнды́ста |
стэнды́стаў |
Т. |
стэнды́стам |
стэнды́стамі |
М. |
стэнды́сце |
стэнды́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
стэнды́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
стэнды́стка |
стэнды́сткі |
Р. |
стэнды́сткі |
стэнды́стак |
Д. |
стэнды́стцы |
стэнды́сткам |
В. |
стэнды́стку |
стэнды́стак |
Т. |
стэнды́сткай стэнды́сткаю |
стэнды́сткамі |
М. |
стэнды́стцы |
стэнды́стках |
Крыніцы:
piskunou2012.
стэні́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
стэні́чны |
стэні́чная |
стэні́чнае |
стэні́чныя |
Р. |
стэні́чнага |
стэні́чнай стэні́чнае |
стэні́чнага |
стэні́чных |
Д. |
стэні́чнаму |
стэні́чнай |
стэні́чнаму |
стэні́чным |
В. |
стэні́чны (неадуш.) стэні́чнага (адуш.) |
стэні́чную |
стэні́чнае |
стэні́чныя (неадуш.) стэні́чных (адуш.) |
Т. |
стэні́чным |
стэні́чнай стэні́чнаю |
стэні́чным |
стэні́чнымі |
М. |
стэні́чным |
стэні́чнай |
стэні́чным |
стэні́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
стэно́граф
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
стэно́граф |
стэно́графы |
Р. |
стэно́графа |
стэно́графаў |
Д. |
стэно́графу |
стэно́графам |
В. |
стэно́графа |
стэно́графаў |
Т. |
стэно́графам |
стэно́графамі |
М. |
стэно́графе |
стэно́графах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
стэно́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
стэно́з |
Р. |
стэно́зу |
Д. |
стэно́зу |
В. |
стэно́з |
Т. |
стэно́зам |
М. |
стэно́зе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.