спя́чы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
спя́чы |
спя́чая |
спя́чае |
спя́чыя |
Р. |
спя́чага |
спя́чай спя́чае |
спя́чага |
спя́чых |
Д. |
спя́чаму |
спя́чай |
спя́чаму |
спя́чым |
В. |
спя́чы (неадуш.) спя́чага (адуш.) |
спя́чую |
спя́чае |
спя́чыя (неадуш.) спя́чых (адуш.) |
Т. |
спя́чым |
спя́чай спя́чаю |
спя́чым |
спя́чымі |
М. |
спя́чым |
спя́чай |
спя́чым |
спя́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
спячы́
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спяку́ |
спячо́м |
2-я ас. |
спячэ́ш |
спечаце́ |
3-я ас. |
спячэ́ |
спяку́ць |
Прошлы час |
м. |
спё́к |
спяклі́ |
ж. |
спякла́ |
н. |
спякло́ |
Загадны лад |
2-я ас. |
спячы́ |
спячы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
спё́кшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спячы́ся
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спяку́ся |
спячо́мся |
2-я ас. |
спячэ́шся |
спечаце́ся |
3-я ас. |
спячэ́цца |
спяку́цца |
Прошлы час |
м. |
спё́кся |
спяклі́ся |
ж. |
спякла́ся |
н. |
спякло́ся |
Загадны лад |
2-я ас. |
спячы́ся |
спячы́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
спё́кшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спяша́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
спяша́нне |
Р. |
спяша́ння |
Д. |
спяша́нню |
В. |
спяша́нне |
Т. |
спяша́ннем |
М. |
спяша́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
спяша́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спяша́юся |
спяша́емся |
2-я ас. |
спяша́ешся |
спяша́ецеся |
3-я ас. |
спяша́ецца |
спяша́юцца |
Прошлы час |
м. |
спяша́ўся |
спяша́ліся |
ж. |
спяша́лася |
н. |
спяша́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
спяша́йся |
спяша́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
спяша́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спяша́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спяша́ю |
спяша́ем |
2-я ас. |
спяша́еш |
спяша́еце |
3-я ас. |
спяша́е |
спяша́юць |
Прошлы час |
м. |
спяша́ў |
спяша́лі |
ж. |
спяша́ла |
н. |
спяша́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
спяша́й |
спяша́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
спяша́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
спяша́ючыся
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
спяша́ючыся |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012.
спяшлі́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
спяшлі́васць |
Р. |
спяшлі́васці |
Д. |
спяшлі́васці |
В. |
спяшлі́васць |
Т. |
спяшлі́васцю |
М. |
спяшлі́васці |
Крыніцы:
piskunou2012.