Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

слупко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. слупко́вы слупко́вая слупко́вае слупко́выя
Р. слупко́вага слупко́вай
слупко́вае
слупко́вага слупко́вых
Д. слупко́ваму слупко́вай слупко́ваму слупко́вым
В. слупко́вы (неадуш.)
слупко́вага (адуш.)
слупко́вую слупко́вае слупко́выя (неадуш.)
слупко́вых (адуш.)
Т. слупко́вым слупко́вай
слупко́ваю
слупко́вым слупко́вымі
М. слупко́вым слупко́вай слупко́вым слупко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

слупня́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. слупня́к
Р. слупняку́
Д. слупняку́
В. слупня́к
Т. слупняко́м
М. слупняку́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

слупняко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. слупняко́вы слупняко́вая слупняко́вае слупняко́выя
Р. слупняко́вага слупняко́вай
слупняко́вае
слупняко́вага слупняко́вых
Д. слупняко́ваму слупняко́вай слупняко́ваму слупняко́вым
В. слупняко́вы (неадуш.)
слупняко́вага (адуш.)
слупняко́вую слупняко́вае слупняко́выя (неадуш.)
слупняко́вых (адуш.)
Т. слупняко́вым слупняко́вай
слупняко́ваю
слупняко́вым слупняко́вымі
М. слупняко́вым слупняко́вай слупняко́вым слупняко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

слупо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. слупо́к слупкі́
Р. слупка́ слупко́ў
Д. слупку́ слупка́м
В. слупо́к слупкі́
Т. слупко́м слупка́мі
М. слупку́ слупка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

слупяне́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. слупяне́ю слупяне́ем
2-я ас. слупяне́еш слупяне́еце
3-я ас. слупяне́е слупяне́юць
Прошлы час
м. слупяне́ў слупяне́лі
ж. слупяне́ла
н. слупяне́ла
Загадны лад
2-я ас. слупяне́й слупяне́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час слупяне́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Слухаві́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Слухаві́чы
Р. Слухаві́ч
Слухаві́чаў
Д. Слухаві́чам
В. Слухаві́чы
Т. Слухаві́чамі
М. Слухаві́чах

слуха́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. слуха́вы слуха́вая слуха́вае слуха́выя
Р. слуха́вага слуха́вай
слуха́вае
слуха́вага слуха́вых
Д. слуха́ваму слуха́вай слуха́ваму слуха́вым
В. слуха́вы (неадуш.)
слуха́вага (адуш.)
слуха́вую слуха́вае слуха́выя (неадуш.)
слуха́вых (адуш.)
Т. слуха́вым слуха́вай
слуха́ваю
слуха́вым слуха́вымі
М. слуха́вым слуха́вай слуха́вым слуха́вых

Крыніцы: piskunou2012.

слу́халка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. слу́халка слу́халкі
Р. слу́халкі слу́халак
Д. слу́халцы слу́халкам
В. слу́халку слу́халкі
Т. слу́халкай
слу́халкаю
слу́халкамі
М. слу́халцы слу́халках

Крыніцы: piskunou2012.

слу́хальнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. слу́хальнік слу́хальнікі
Р. слу́хальніка слу́хальнікаў
Д. слу́хальніку слу́хальнікам
В. слу́хальніка слу́хальнікаў
Т. слу́хальнікам слу́хальнікамі
М. слу́хальніку слу́хальніках

Крыніцы: piskunou2012.

слу́ханне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. слу́ханне
Р. слу́хання
Д. слу́ханню
В. слу́ханне
Т. слу́ханнем
М. слу́ханні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.