рэмітава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
рэмітава́ны |
рэмітава́ная |
рэмітава́нае |
рэмітава́ныя |
Р. |
рэмітава́нага |
рэмітава́най рэмітава́нае |
рэмітава́нага |
рэмітава́ных |
Д. |
рэмітава́наму |
рэмітава́най |
рэмітава́наму |
рэмітава́ным |
В. |
рэмітава́ны (неадуш.) рэмітава́нага (адуш.) |
рэмітава́ную |
рэмітава́нае |
рэмітава́ныя (неадуш.) рэмітава́ных (адуш.) |
Т. |
рэмітава́ным |
рэмітава́най рэмітава́наю |
рэмітава́ным |
рэмітава́нымі |
М. |
рэмітава́ным |
рэмітава́най |
рэмітава́ным |
рэмітава́ных |
Кароткая форма: рэмітава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
рэмітава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
рэмітава́ны |
рэмітава́ная |
рэмітава́нае |
рэмітава́ныя |
Р. |
рэмітава́нага |
рэмітава́най рэмітава́нае |
рэмітава́нага |
рэмітава́ных |
Д. |
рэмітава́наму |
рэмітава́най |
рэмітава́наму |
рэмітава́ным |
В. |
рэмітава́ны (неадуш.) рэмітава́нага (адуш.) |
рэмітава́ную |
рэмітава́нае |
рэмітава́ныя (неадуш.) рэмітава́ных (адуш.) |
Т. |
рэмітава́ным |
рэмітава́най рэмітава́наю |
рэмітава́ным |
рэмітава́нымі |
М. |
рэмітава́ным |
рэмітава́най |
рэмітава́ным |
рэмітава́ных |
Кароткая форма: рэмітава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
рэмітава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
рэміту́ецца |
рэміту́юцца |
Прошлы час |
м. |
рэмітава́ўся |
рэмітава́ліся |
ж. |
рэмітава́лася |
н. |
рэмітава́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
рэмітава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
рэміту́ецца |
рэміту́юцца |
Прошлы час |
м. |
рэмітава́ўся |
рэмітава́ліся |
ж. |
рэмітава́лася |
н. |
рэмітава́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
рэмітава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
рэміту́ю |
рэміту́ем |
2-я ас. |
рэміту́еш |
рэміту́еце |
3-я ас. |
рэміту́е |
рэміту́юць |
Прошлы час |
м. |
рэмітава́ў |
рэмітава́лі |
ж. |
рэмітава́ла |
н. |
рэмітава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
рэміту́й |
рэміту́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
рэміту́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
рэмітава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
рэміту́ю |
рэміту́ем |
2-я ас. |
рэміту́еш |
рэміту́еце |
3-я ас. |
рэміту́е |
рэміту́юць |
Прошлы час |
м. |
рэмітава́ў |
рэмітава́лі |
ж. |
рэмітава́ла |
н. |
рэмітава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
рэміту́й |
рэміту́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
рэмітава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
рэмітэ́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
рэмітэ́нт |
рэмітэ́нты |
Р. |
рэмітэ́нта |
рэмітэ́нтаў |
Д. |
рэмітэ́нту |
рэмітэ́нтам |
В. |
рэмітэ́нта |
рэмітэ́нтаў |
Т. |
рэмітэ́нтам |
рэмітэ́нтамі |
М. |
рэмітэ́нце |
рэмітэ́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
рэмюа́ж
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
рэмюа́ж |
Р. |
рэмюа́жу |
Д. |
рэмюа́жу |
В. |
рэмюа́ж |
Т. |
рэмюа́жам |
М. |
рэмюа́жы |
Крыніцы:
piskunou2012.