прашыва́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
прашыва́льшчык |
прашыва́льшчыкі |
Р. |
прашыва́льшчыка |
прашыва́льшчыкаў |
Д. |
прашыва́льшчыку |
прашыва́льшчыкам |
В. |
прашыва́льшчыка |
прашыва́льшчыкаў |
Т. |
прашыва́льшчыкам |
прашыва́льшчыкамі |
М. |
прашыва́льшчыку |
прашыва́льшчыках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прашыва́льшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
прашыва́льшчыца |
прашыва́льшчыцы |
Р. |
прашыва́льшчыцы |
прашыва́льшчыц |
Д. |
прашыва́льшчыцы |
прашыва́льшчыцам |
В. |
прашыва́льшчыцу |
прашыва́льшчыц |
Т. |
прашыва́льшчыцай прашыва́льшчыцаю |
прашыва́льшчыцамі |
М. |
прашыва́льшчыцы |
прашыва́льшчыцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прашыва́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
прашыва́нне |
Р. |
прашыва́ння |
Д. |
прашыва́нню |
В. |
прашыва́нне |
Т. |
прашыва́ннем |
М. |
прашыва́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прашыва́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
прашыва́ны |
прашыва́ная |
прашыва́нае |
прашыва́ныя |
Р. |
прашыва́нага |
прашыва́най прашыва́нае |
прашыва́нага |
прашыва́ных |
Д. |
прашыва́наму |
прашыва́най |
прашыва́наму |
прашыва́ным |
В. |
прашыва́ны (неадуш.) прашыва́нага (адуш.) |
прашыва́ную |
прашыва́нае |
прашыва́ныя (неадуш.) прашыва́ных (адуш.) |
Т. |
прашыва́ным |
прашыва́най прашыва́наю |
прашыва́ным |
прашыва́нымі |
М. |
прашыва́ным |
прашыва́най |
прашыва́ным |
прашыва́ных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
прашыва́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
прашыва́ны |
прашыва́ная |
прашыва́нае |
прашыва́ныя |
Р. |
прашыва́нага |
прашыва́най прашыва́нае |
прашыва́нага |
прашыва́ных |
Д. |
прашыва́наму |
прашыва́най |
прашыва́наму |
прашыва́ным |
В. |
прашыва́ны (неадуш.) прашыва́нага (адуш.) |
прашыва́ную |
прашыва́нае |
прашыва́ныя (неадуш.) прашыва́ных (адуш.) |
Т. |
прашыва́ным |
прашыва́най прашыва́наю |
прашыва́ным |
прашыва́нымі |
М. |
прашыва́ным |
прашыва́най |
прашыва́ным |
прашыва́ных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
прашыва́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
прашыва́ецца |
прашыва́юцца |
Прошлы час |
м. |
прашыва́ўся |
прашыва́ліся |
ж. |
прашыва́лася |
н. |
прашыва́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прашыва́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
прашыва́ю |
прашыва́ем |
2-я ас. |
прашыва́еш |
прашыва́еце |
3-я ас. |
прашыва́е |
прашыва́юць |
Прошлы час |
м. |
прашыва́ў |
прашыва́лі |
ж. |
прашыва́ла |
н. |
прашыва́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
прашыва́й |
прашыва́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
прашыва́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прашы́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
прашы́вачны |
прашы́вачная |
прашы́вачнае |
прашы́вачныя |
Р. |
прашы́вачнага |
прашы́вачнай прашы́вачнае |
прашы́вачнага |
прашы́вачных |
Д. |
прашы́вачнаму |
прашы́вачнай |
прашы́вачнаму |
прашы́вачным |
В. |
прашы́вачны (неадуш.) прашы́вачнага (адуш.) |
прашы́вачную |
прашы́вачнае |
прашы́вачныя (неадуш.) прашы́вачных (адуш.) |
Т. |
прашы́вачным |
прашы́вачнай прашы́вачнаю |
прашы́вачным |
прашы́вачнымі |
М. |
прашы́вачным |
прашы́вачнай |
прашы́вачным |
прашы́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прашы́кацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
прашы́каюся |
прашы́каемся |
2-я ас. |
прашы́каешся |
прашы́каецеся |
3-я ас. |
прашы́каецца |
прашы́каюцца |
Прошлы час |
м. |
прашы́каўся |
прашы́каліся |
ж. |
прашы́калася |
н. |
прашы́калася |
Загадны лад |
2-я ас. |
прашы́кайся |
прашы́кайцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
прашы́каўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прашы́каць
‘растраціць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
прашы́каю |
прашы́каем |
2-я ас. |
прашы́каеш |
прашы́каеце |
3-я ас. |
прашы́кае |
прашы́каюць |
Прошлы час |
м. |
прашы́каў |
прашы́калі |
ж. |
прашы́кала |
н. |
прашы́кала |
Загадны лад |
2-я ас. |
прашы́кай |
прашы́кайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
прашы́каўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.