навалапагру́зачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
навалапагру́зачны |
навалапагру́зачная |
навалапагру́зачнае |
навалапагру́зачныя |
| Р. |
навалапагру́зачнага |
навалапагру́зачнай
навалапагру́зачнае |
навалапагру́зачнага |
навалапагру́зачных |
| Д. |
навалапагру́зачнаму |
навалапагру́зачнай |
навалапагру́зачнаму |
навалапагру́зачным |
| В. |
навалапагру́зачны (неадуш.) |
навалапагру́зачную |
навалапагру́зачнае |
навалапагру́зачныя (неадуш.) |
| Т. |
навалапагру́зачным |
навалапагру́зачнай
навалапагру́зачнаю |
навалапагру́зачным |
навалапагру́зачнымі |
| М. |
навалапагру́зачным |
навалапагру́зачнай |
навалапагру́зачным |
навалапагру́зачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012.
на́валач
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
на́валач |
| Р. |
на́валачы |
| Д. |
на́валачы |
| В. |
на́валач |
| Т. |
на́валаччу |
| М. |
на́валачы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
на́валачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
на́валачка |
на́валачкі |
| Р. |
на́валачкі |
на́валачак |
| Д. |
на́валачцы |
на́валачкам |
| В. |
на́валачку |
на́валачкі |
| Т. |
на́валачкай
на́валачкаю |
на́валачкамі |
| М. |
на́валачцы |
на́валачках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
на́валачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
на́валачны |
на́валачная |
на́валачнае |
на́валачныя |
| Р. |
на́валачнага |
на́валачнай
на́валачнае |
на́валачнага |
на́валачных |
| Д. |
на́валачнаму |
на́валачнай |
на́валачнаму |
на́валачным |
| В. |
на́валачны (неадуш.)
на́валачнага (адуш.) |
на́валачную |
на́валачнае |
на́валачныя (неадуш.)
на́валачных (адуш.) |
| Т. |
на́валачным |
на́валачнай
на́валачнаю |
на́валачным |
на́валачнымі |
| М. |
на́валачным |
на́валачнай |
на́валачным |
на́валачных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
нава́лачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нава́лачны |
нава́лачная |
нава́лачнае |
нава́лачныя |
| Р. |
нава́лачнага |
нава́лачнай
нава́лачнае |
нава́лачнага |
нава́лачных |
| Д. |
нава́лачнаму |
нава́лачнай |
нава́лачнаму |
нава́лачным |
| В. |
нава́лачны (неадуш.) |
нава́лачную |
нава́лачнае |
нава́лачныя (неадуш.) |
| Т. |
нава́лачным |
нава́лачнай
нава́лачнаю |
нава́лачным |
нава́лачнымі |
| М. |
нава́лачным |
нава́лачнай |
нава́лачным |
нава́лачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
навалачы́
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
навалаку́ |
навалачо́м |
| 2-я ас. |
навалачэ́ш |
навалачаце́ |
| 3-я ас. |
навалачэ́ |
навалаку́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
навало́к |
навалаклі́ |
| ж. |
навалакла́ |
| н. |
навалакло́ |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
навалачы́ |
навалачы́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
навало́кшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
навалачы́ся
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
навалачо́мся |
| 2-я ас. |
- |
навалачаце́ся |
| 3-я ас. |
навалачэ́цца |
навалаку́цца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
навало́кся |
навалаклі́ся |
| ж. |
навалакла́ся |
| н. |
навалакло́ся |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
навалачы́ся |
навалачы́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
навало́кшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
навалачы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
навалачу́ся |
навало́чымся |
| 2-я ас. |
навало́чышся |
навало́чыцеся |
| 3-я ас. |
навало́чыцца |
навало́чацца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
навалачы́ўся |
навалачы́ліся |
| ж. |
навалачы́лася |
| н. |
навалачы́лася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
навалачы́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
навалачы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
навалачу́ |
навало́чым |
| 2-я ас. |
навало́чыш |
навало́чыце |
| 3-я ас. |
навало́чыць |
навало́чаць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
навалачы́ў |
навалачы́лі |
| ж. |
навалачы́ла |
| н. |
навалачы́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
навалачы́ |
навалачы́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
навалачы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Навале́нін
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Навале́нін |
| Р. |
Навале́ніна |
| Д. |
Навале́ніну |
| В. |
Навале́нін |
| Т. |
Навале́нінам |
| М. |
Навале́ніне |