навалачы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. навалачу́ навало́чым
2-я ас. навало́чыш навало́чыце
3-я ас. навало́чыць навало́чаць
Прошлы час
м. навалачы́ў навалачы́лі
ж. навалачы́ла
н. навалачы́ла
Загадны лад
2-я ас. навалачы́ навалачы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час навалачы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)