стрыгава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
стрыгава́нне | |
стрыгава́ння | |
стрыгава́нню | |
стрыгава́нне | |
стрыгава́ннем | |
стрыгава́нні |
Крыніцы:
стрыгава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
стрыгава́нне | |
стрыгава́ння | |
стрыгава́нню | |
стрыгава́нне | |
стрыгава́ннем | |
стрыгава́нні |
Крыніцы:
стрыга́ла
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
стрыга́ла | стрыга́лы | |
стрыга́лы | стрыга́л | |
стрыга́лу | стрыга́лам | |
стрыга́лу | стрыга́л | |
стрыга́лам | стрыга́ламі | |
стрыга́ле | стрыга́лах |
Крыніцы:
стрыга́ль
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
стрыга́ль | стрыгалі́ | |
стрыгаля́ | стрыгалёў | |
стрыгалю́ | стрыгаля́м | |
стрыгаля́ | стрыгалёў | |
стрыгалём | стрыгаля́мі | |
стрыгалю́ | стрыгаля́х |
Крыніцы:
стрыга́льны
прыметнік, адносны
стрыга́льны | стрыга́льная | стрыга́льнае | стрыга́льныя | |
стрыга́льнага | стрыга́льнай стрыга́льнае |
стрыга́льнага | стрыга́льных | |
стрыга́льнаму | стрыга́льнай | стрыга́льнаму | стрыга́льным | |
стрыга́льны ( стрыга́льнага ( |
стрыга́льную | стрыга́льнае | стрыга́льныя ( стрыга́льных ( |
|
стрыга́льным | стрыга́льнай стрыга́льнаю |
стрыга́льным | стрыга́льнымі | |
стрыга́льным | стрыга́льнай | стрыга́льным | стрыга́льных |
Крыніцы:
стрыга́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
стрыга́льшчык | стрыга́льшчыкі | |
стрыга́льшчыка | стрыга́льшчыкаў | |
стрыга́льшчыку | стрыга́льшчыкам | |
стрыга́льшчыка | стрыга́льшчыкаў | |
стрыга́льшчыкам | стрыга́льшчыкамі | |
стрыга́льшчыку | стрыга́льшчыках |
Крыніцы:
стрыга́льшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
стрыга́льшчыца | стрыга́льшчыцы | |
стрыга́льшчыцы | стрыга́льшчыц | |
стрыга́льшчыцы | стрыга́льшчыцам | |
стрыга́льшчыцу | стрыга́льшчыц | |
стрыга́льшчыцай стрыга́льшчыцаю |
стрыга́льшчыцамі | |
стрыга́льшчыцы | стрыга́льшчыцах |
Крыніцы:
Стрыга́нец
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
Стрыга́нец | |
Стрыга́нца | |
Стрыга́нцу | |
Стрыга́нец | |
Стрыга́нцам | |
Стрыга́нцы |
стрыгану́ць
‘укалоць намёкам (без прамога дапаўнення): стрыгануць вачамі на каго-небудзь; стрыгануць вушамі’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
стрыгану́ | стрыганё́м | |
стрыгане́ш | стрыганяце́ | |
стрыгане́ | стрыгану́ць | |
Прошлы час | ||
стрыгану́ў | стрыгану́лі | |
стрыгану́ла | ||
стрыгану́ла | ||
Загадны лад | ||
стрыгані́ | стрыгані́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
стрыгану́ўшы |
Крыніцы:
Стрыганцы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Стрыганцы́ | |
Стрыганцо́ў | |
Стрыганца́м | |
Стрыганцы́ | |
Стрыганца́мі | |
Стрыганца́х |
Стры́гі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Стры́гі | |
Стры́г Стры́гаў |
|
Стры́гам | |
Стры́гі | |
Стры́гамі | |
Стры́гах |