стрыгану́ць
‘укалоць намёкам (без прамога дапаўнення): стрыгануць вачамі на каго-небудзь; стрыгануць вушамі’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| стрыгану́ | стрыганё́м | |
| стрыгане́ш | стрыганяце́ | |
| стрыгане́ | стрыгану́ць | |
| Прошлы час | ||
| стрыгану́ў | стрыгану́лі | |
| стрыгану́ла | ||
| стрыгану́ла | ||
| Загадны лад | ||
| стрыгані́ | стрыгані́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| стрыгану́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)