ізатэры́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ізатэры́чны |
ізатэры́чная |
ізатэры́чнае |
ізатэры́чныя |
| Р. |
ізатэры́чнага |
ізатэры́чнай ізатэры́чнае |
ізатэры́чнага |
ізатэры́чных |
| Д. |
ізатэры́чнаму |
ізатэры́чнай |
ізатэры́чнаму |
ізатэры́чным |
| В. |
ізатэры́чны (неадуш.) ізатэры́чнага (адуш.) |
ізатэры́чную |
ізатэры́чнае |
ізатэры́чныя (неадуш.) ізатэры́чных (адуш.) |
| Т. |
ізатэры́чным |
ізатэры́чнай ізатэры́чнаю |
ізатэры́чным |
ізатэры́чнымі |
| М. |
ізатэры́чным |
ізатэры́чнай |
ізатэры́чным |
ізатэры́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
ізафа́за
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ізафа́за |
ізафа́зы |
| Р. |
ізафа́зы |
ізафа́з |
| Д. |
ізафа́зе |
ізафа́зам |
| В. |
ізафа́зу |
ізафа́зы |
| Т. |
ізафа́зай ізафа́заю |
ізафа́замі |
| М. |
ізафа́зе |
ізафа́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ізафе́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ізафе́на |
ізафе́ны |
| Р. |
ізафе́ны |
ізафе́н |
| Д. |
ізафе́не |
ізафе́нам |
| В. |
ізафе́ну |
ізафе́ны |
| Т. |
ізафе́най ізафе́наю |
ізафе́намі |
| М. |
ізафе́не |
ізафе́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ізаферме́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ізаферме́нт |
ізаферме́нты |
| Р. |
ізаферме́нту |
ізаферме́нтаў |
| Д. |
ізаферме́нту |
ізаферме́нтам |
| В. |
ізаферме́нт |
ізаферме́нты |
| Т. |
ізаферме́нтам |
ізаферме́нтамі |
| М. |
ізаферме́нце |
ізаферме́нтах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ізахары́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ізахары́чны |
ізахары́чная |
ізахары́чнае |
ізахары́чныя |
| Р. |
ізахары́чнага |
ізахары́чнай ізахары́чнае |
ізахары́чнага |
ізахары́чных |
| Д. |
ізахары́чнаму |
ізахары́чнай |
ізахары́чнаму |
ізахары́чным |
| В. |
ізахары́чны (неадуш.) ізахары́чнага (адуш.) |
ізахары́чную |
ізахары́чнае |
ізахары́чныя (неадуш.) ізахары́чных (адуш.) |
| Т. |
ізахары́чным |
ізахары́чнай ізахары́чнаю |
ізахары́чным |
ізахары́чнымі |
| М. |
ізахары́чным |
ізахары́чнай |
ізахары́чным |
ізахары́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
ізахіме́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ізахіме́на |
ізахіме́ны |
| Р. |
ізахіме́ны |
ізахіме́н |
| Д. |
ізахіме́не |
ізахіме́нам |
| В. |
ізахіме́ну |
ізахіме́ны |
| Т. |
ізахіме́най ізахіме́наю |
ізахіме́намі |
| М. |
ізахіме́не |
ізахіме́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ізахіналі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ізахіналі́н |
ізахіналі́ны |
| Р. |
ізахіналі́ну |
ізахіналі́наў |
| Д. |
ізахіналі́ну |
ізахіналі́нам |
| В. |
ізахіналі́н |
ізахіналі́ны |
| Т. |
ізахіналі́нам |
ізахіналі́намі |
| М. |
ізахіналі́не |
ізахіналі́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ізахо́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ізахо́ра |
ізахо́ры |
| Р. |
ізахо́ры |
ізахо́р |
| Д. |
ізахо́ры |
ізахо́рам |
| В. |
ізахо́ру |
ізахо́ры |
| Т. |
ізахо́рай ізахо́раю |
ізахо́рамі |
| М. |
ізахо́ры |
ізахо́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.