семянні́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
семянні́к | семяннікі́ | |
семянніка́ | семянніко́ў | |
семянніку́ | семянніка́м | |
семянні́к | семяннікі́ | |
семянніко́м | семянніка́мі | |
семянніку́ | семянніка́х |
Крыніцы:
семянні́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
семянні́к | семяннікі́ | |
семянніка́ | семянніко́ў | |
семянніку́ | семянніка́м | |
семянні́к | семяннікі́ | |
семянніко́м | семянніка́мі | |
семянніку́ | семянніка́х |
Крыніцы:
семянніко́вы
прыметнік, адносны
семянніко́вы | семянніко́вая | семянніко́вае | семянніко́выя | |
семянніко́вага | семянніко́вай семянніко́вае |
семянніко́вага | семянніко́вых | |
семянніко́ваму | семянніко́вай | семянніко́ваму | семянніко́вым | |
семянніко́вы ( семянніко́вага ( |
семянніко́вую | семянніко́вае | семянніко́выя ( семянніко́вых ( |
|
семянніко́вым | семянніко́вай семянніко́ваю |
семянніко́вым | семянніко́вымі | |
семянніко́вым | семянніко́вай | семянніко́вым | семянніко́вых |
Крыніцы:
семяно́жка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
семяно́жка | семяно́жкі | |
семяно́жкі | семяно́жак | |
семяно́жцы | семяно́жкам | |
семяно́жку | семяно́жкі | |
семяно́жкай семяно́жкаю |
семяно́жкамі | |
семяно́жцы | семяно́жках |
Крыніцы:
семяно́сец
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
семяно́сец | семяно́сцы | |
семяно́сца | семяно́сцаў | |
семяно́сцу | семяно́сцам | |
семяно́сец | семяно́сцы | |
семяно́сцам | семяно́сцамі | |
семяно́сцы | семяно́сцах |
Крыніцы:
Семянцо́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
Семянцо́ва | |
Семянцо́ва | |
Семянцо́ву | |
Семянцо́ва | |
Семянцо́вам | |
Семянцо́ве |
Семянча́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Семянча́ | |
Семянчы́ | |
Семянчы́ | |
Семянчу́ | |
Семянчо́й Семянчо́ю |
|
Семянчы́ |
Семяня́кі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Семяня́кі | |
Семяня́к Семяня́каў |
|
Семяня́кам | |
Семяня́кі | |
Семяня́камі | |
Семяня́ках |
семяправо́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
семяправо́д | семяправо́ды | |
семяправо́да | семяправо́даў | |
семяправо́ду | семяправо́дам | |
семяправо́д | семяправо́ды | |
семяправо́дам | семяправо́дамі | |
семяправо́дзе | семяправо́дах |
Крыніцы:
семяправо́дны
прыметнік, адносны
семяправо́дны | семяправо́дная | семяправо́днае | семяправо́дныя | |
семяправо́днага | семяправо́днай семяправо́днае |
семяправо́днага | семяправо́дных | |
семяправо́днаму | семяправо́днай | семяправо́днаму | семяправо́дным | |
семяправо́дны ( семяправо́днага ( |
семяправо́дную | семяправо́днае | семяправо́дныя ( семяправо́дных ( |
|
семяправо́дным | семяправо́днай семяправо́днаю |
семяправо́дным | семяправо́днымі | |
семяправо́дным | семяправо́днай | семяправо́дным | семяправо́дных |
Крыніцы:
семяпрыё́мнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
семяпрыё́мнік | семяпрыё́мнікі | |
семяпрыё́мніка | семяпрыё́мнікаў | |
семяпрыё́мніку | семяпрыё́мнікам | |
семяпрыё́мнік | семяпрыё́мнікі | |
семяпрыё́мнікам | семяпрыё́мнікамі | |
семяпрыё́мніку | семяпрыё́мніках |
Крыніцы: