семянні́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. семянні́к семяннікі́
Р. семянніка́ семянніко́ў
Д. семянніку́ семянніка́м
В. семянні́к семяннікі́
Т. семянніко́м семянніка́мі
М. семянніку́ семянніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)