безэмацы́йны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
безэмацы́йны |
безэмацы́йная |
безэмацы́йнае |
безэмацы́йныя |
| Р. |
безэмацы́йнага |
безэмацы́йнай безэмацы́йнае |
безэмацы́йнага |
безэмацы́йных |
| Д. |
безэмацы́йнаму |
безэмацы́йнай |
безэмацы́йнаму |
безэмацы́йным |
| В. |
безэмацы́йны (неадуш.) безэмацы́йнага (адуш.) |
безэмацы́йную |
безэмацы́йнае |
безэмацы́йныя (неадуш.) безэмацы́йных (адуш.) |
| Т. |
безэмацы́йным |
безэмацы́йнай безэмацы́йнаю |
безэмацы́йным |
безэмацы́йнымі |
| М. |
безэмацы́йным |
безэмацы́йнай |
безэмацы́йным |
безэмацы́йных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
безэмацыяна́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
безэмацыяна́льны |
безэмацыяна́льная |
безэмацыяна́льнае |
безэмацыяна́льныя |
| Р. |
безэмацыяна́льнага |
безэмацыяна́льнай безэмацыяна́льнае |
безэмацыяна́льнага |
безэмацыяна́льных |
| Д. |
безэмацыяна́льнаму |
безэмацыяна́льнай |
безэмацыяна́льнаму |
безэмацыяна́льным |
| В. |
безэмацыяна́льны (неадуш.) безэмацыяна́льнага (адуш.) |
безэмацыяна́льную |
безэмацыяна́льнае |
безэмацыяна́льныя (неадуш.) безэмацыяна́льных (адуш.) |
| Т. |
безэмацыяна́льным |
безэмацыяна́льнай безэмацыяна́льнаю |
безэмацыяна́льным |
безэмацыяна́льнымі |
| М. |
безэмацыяна́льным |
безэмацыяна́льнай |
безэмацыяна́льным |
безэмацыяна́льных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
безэмісі́йна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| безэмісі́йна |
- |
- |
без’язы́ка
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| без’язы́ка |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
без’язы́касць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
без’язы́касць |
| Р. |
без’язы́касці |
| Д. |
без’язы́касці |
| В. |
без’язы́касць |
| Т. |
без’язы́касцю |
| М. |
без’язы́касці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
без’язы́кі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
без’язы́кі |
без’язы́кая |
без’язы́кае |
без’язы́кія |
| Р. |
без’язы́кага |
без’язы́кай без’язы́кае |
без’язы́кага |
без’язы́кіх |
| Д. |
без’язы́каму |
без’язы́кай |
без’язы́каму |
без’язы́кім |
| В. |
без’язы́кі (неадуш.) без’язы́кага (адуш.) |
без’язы́кую |
без’язы́кае |
без’язы́кія (неадуш.) без’язы́кіх (адуш.) |
| Т. |
без’язы́кім |
без’язы́кай без’язы́каю |
без’язы́кім |
без’язы́кімі |
| М. |
без’язы́кім |
без’язы́кай |
без’язы́кім |
без’язы́кіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бе́й
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бе́й |
бе́і |
| Р. |
бе́я |
бе́яў |
| Д. |
бе́ю |
бе́ям |
| В. |
бе́я |
бе́яў |
| Т. |
бе́ем |
бе́ямі |
| М. |
бе́ю |
бе́ях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
бе́йбус
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бе́йбус |
бе́йбусы |
| Р. |
бе́йбуса |
бе́йбусаў |
| Д. |
бе́йбусу |
бе́йбусам |
| В. |
бе́йбуса |
бе́йбусаў |
| Т. |
бе́йбусам |
бе́йбусамі |
| М. |
бе́йбусе |
бе́йбусах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
бе́йбут
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бе́йбут |
бе́йбуты |
| Р. |
бе́йбута |
бе́йбутаў |
| Д. |
бе́йбуту |
бе́йбутам |
| В. |
бе́йбута |
бе́йбутаў |
| Т. |
бе́йбутам |
бе́йбутамі |
| М. |
бе́йбуце |
бе́йбутах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012.