бе́йбут
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| бе́йбут | бе́йбуты | |
| бе́йбута | бе́йбутаў | |
| бе́йбуту | бе́йбутам | |
| бе́йбута | бе́йбутаў | |
| бе́йбутам | бе́йбутамі | |
| бе́йбуце | бе́йбутах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)