Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёжзілоруыэюя’

блінк-мікраско́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. блінк-мікраско́п блінк-мікраско́пы
Р. блінк-мікраско́па блінк-мікраско́паў
Д. блінк-мікраско́пу блінк-мікраско́пам
В. блінк-мікраско́п блінк-мікраско́пы
Т. блінк-мікраско́пам блінк-мікраско́памі
М. блінк-мікраско́пе блінк-мікраско́пах

Крыніцы: piskunou2012.

блі́нная

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. блі́нная блі́нныя
Р. блі́ннай блі́нных
Д. блі́ннай блі́нным
В. блі́нную блі́нныя
Т. блі́ннай
блі́ннаю		 блі́ннымі
М. блі́ннай блі́нных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

блі́нніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. блі́нніца блі́нніцы
Р. блі́нніцы блі́нніц
Д. блі́нніцы блі́нніцам
В. блі́нніцу блі́нніцы
Т. блі́нніцай
блі́нніцаю		 блі́нніцамі
М. блі́нніцы блі́нніцах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

блі́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. блі́нны блі́нная блі́ннае блі́нныя
Р. блі́ннага блі́ннай
блі́ннае		 блі́ннага блі́нных
Д. блі́ннаму блі́ннай блі́ннаму блі́нным
В. блі́нны (неадуш.)
блі́ннага (адуш.)		 блі́нную блі́ннае блі́нныя (неадуш.)
блі́нных (адуш.)
Т. блі́нным блі́ннай
блі́ннаю		 блі́нным блі́ннымі
М. блі́нным блі́ннай блі́нным блі́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

бліно́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бліно́вы бліно́вая бліно́вае бліно́выя
Р. бліно́вага бліно́вай
бліно́вае		 бліно́вага бліно́вых
Д. бліно́ваму бліно́вай бліно́ваму бліно́вым
В. бліно́вы (неадуш.)
бліно́вага (адуш.)		 бліно́вую бліно́вае бліно́выя (неадуш.)
бліно́вых (адуш.)
Т. бліно́вым бліно́вай
бліно́ваю		 бліно́вым бліно́вымі
М. бліно́вым бліно́вай бліно́вым бліно́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бліно́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бліно́ўка бліно́ўкі
Р. бліно́ўкі бліно́вак
Д. бліно́ўцы бліно́ўкам
В. бліно́ўку бліно́ўкі
Т. бліно́ўкай
бліно́ўкаю		 бліно́ўкамі
М. бліно́ўцы бліно́ўках

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Бліно́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Бліно́ўшчына
Р. Бліно́ўшчыны
Д. Бліно́ўшчыне
В. Бліно́ўшчыну
Т. Бліно́ўшчынай
Бліно́ўшчынаю
М. Бліно́ўшчыне

блі́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. блі́нт блі́нты
Р. блі́нта блі́нтаў
Д. блі́нту блі́нтам
В. блі́нт блі́нты
Т. блі́нтам блі́нтамі
М. блі́нце блі́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

блінтава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. блінтава́нне
Р. блінтава́ння
Д. блінтава́нню
В. блінтава́нне
Т. блінтава́ннем
М. блінтава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

блінтава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. блінтава́ны блінтава́ная блінтава́нае блінтава́ныя
Р. блінтава́нага блінтава́най
блінтава́нае		 блінтава́нага блінтава́ных
Д. блінтава́наму блінтава́най блінтава́наму блінтава́ным
В. блінтава́ны (неадуш.)
блінтава́нага (адуш.)		 блінтава́ную блінтава́нае блінтава́ныя (неадуш.)
блінтава́ных (адуш.)
Т. блінтава́ным блінтава́най
блінтава́наю		 блінтава́ным блінтава́нымі
М. блінтава́ным блінтава́най блінтава́ным блінтава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.