блі́нніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. блі́нніца блі́нніцы
Р. блі́нніцы блі́нніц
Д. блі́нніцы блі́нніцам
В. блі́нніцу блі́нніцы
Т. блі́нніцай
блі́нніцаю		 блі́нніцамі
М. блі́нніцы блі́нніцах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)