блі́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
блі́нт | блі́нты | |
блі́нта | блі́нтаў | |
блі́нту | блі́нтам | |
блі́нт | блі́нты | |
блі́нтам | блі́нтамі | |
блі́нце | блі́нтах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)