семядо́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
семядо́льны |
семядо́льная |
семядо́льнае |
семядо́льныя |
Р. |
семядо́льнага |
семядо́льнай семядо́льнае |
семядо́льнага |
семядо́льных |
Д. |
семядо́льнаму |
семядо́льнай |
семядо́льнаму |
семядо́льным |
В. |
семядо́льны (неадуш.) семядо́льнага (адуш.) |
семядо́льную |
семядо́льнае |
семядо́льныя (неадуш.) семядо́льных (адуш.) |
Т. |
семядо́льным |
семядо́льнай семядо́льнаю |
семядо́льным |
семядо́льнымі |
М. |
семядо́льным |
семядо́льнай |
семядо́льным |
семядо́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
семядо́ля
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
семядо́ля |
семядо́лі |
Р. |
семядо́лі |
семядо́ль |
Д. |
семядо́лі |
семядо́лям |
В. |
семядо́лю |
семядо́лі |
Т. |
семядо́ляй семядо́ляю |
семядо́лямі |
М. |
семядо́лі |
семядо́лях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
семяе́д
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
семяе́д |
семяе́ды |
Р. |
семяе́да |
семяе́даў |
Д. |
семяе́ду |
семяе́дам |
В. |
семяе́да |
семяе́даў |
Т. |
семяе́дам |
семяе́дамі |
М. |
семяе́дзе |
семяе́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
семяза́вязь
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
семяза́вязь |
Р. |
семяза́вязі |
Д. |
семяза́вязі |
В. |
семяза́вязь |
Т. |
семяза́вяззю |
М. |
семяза́вязі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
семязліццё́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
семязліццё́ |
Р. |
семязліцця́ |
Д. |
семязліццю́ |
В. |
семязліццё́ |
Т. |
семязліццём |
М. |
семязліцці́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Семяне́ц
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Семяне́ц |
Р. |
Семянца́ |
Д. |
Семянцу́ |
В. |
Семяне́ц |
Т. |
Семянцо́м |
М. |
Семянцы́ |
Семяні́лава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Семяні́лава |
Р. |
Семяні́лава |
Д. |
Семяні́лаву |
В. |
Семяні́лава |
Т. |
Семяні́лавам |
М. |
Семяні́лаве |
сем’яні́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сем’яні́н |
сем’яні́ны |
Р. |
сем’яні́на |
сем’яні́наў |
Д. |
сем’яні́ну |
сем’яні́нам |
В. |
сем’яні́на |
сем’яні́наў |
Т. |
сем’яні́нам |
сем’яні́намі |
М. |
сем’яні́не |
сем’яні́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сем’яні́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сем’яні́нка |
сем’яні́нкі |
Р. |
сем’яні́нкі |
сем’яні́нак |
Д. |
сем’яні́нцы |
сем’яні́нкам |
В. |
сем’яні́нку |
сем’яні́нак |
Т. |
сем’яні́нкай сем’яні́нкаю |
сем’яні́нкамі |
М. |
сем’яні́нцы |
сем’яні́нках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Семянкі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Семянкі́ |
Р. |
Семянко́ў |
Д. |
Семянка́м |
В. |
Семянкі́ |
Т. |
Семянка́мі |
М. |
Семянка́х |