Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

семядо́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. семядо́льны семядо́льная семядо́льнае семядо́льныя
Р. семядо́льнага семядо́льнай
семядо́льнае
семядо́льнага семядо́льных
Д. семядо́льнаму семядо́льнай семядо́льнаму семядо́льным
В. семядо́льны (неадуш.)
семядо́льнага (адуш.)
семядо́льную семядо́льнае семядо́льныя (неадуш.)
семядо́льных (адуш.)
Т. семядо́льным семядо́льнай
семядо́льнаю
семядо́льным семядо́льнымі
М. семядо́льным семядо́льнай семядо́льным семядо́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

семядо́ля

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. семядо́ля семядо́лі
Р. семядо́лі семядо́ль
Д. семядо́лі семядо́лям
В. семядо́лю семядо́лі
Т. семядо́ляй
семядо́ляю
семядо́лямі
М. семядо́лі семядо́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

семяе́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. семяе́д семяе́ды
Р. семяе́да семяе́даў
Д. семяе́ду семяе́дам
В. семяе́да семяе́даў
Т. семяе́дам семяе́дамі
М. семяе́дзе семяе́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

семяза́вязь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. семяза́вязь
Р. семяза́вязі
Д. семяза́вязі
В. семяза́вязь
Т. семяза́вяззю
М. семяза́вязі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

семязліццё́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. семязліццё́
Р. семязліцця́
Д. семязліццю́
В. семязліццё́
Т. семязліццём
М. семязліцці́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Семяне́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Семяне́ц
Р. Семянца́
Д. Семянцу́
В. Семяне́ц
Т. Семянцо́м
М. Семянцы́

Семяні́лава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Семяні́лава
Р. Семяні́лава
Д. Семяні́лаву
В. Семяні́лава
Т. Семяні́лавам
М. Семяні́лаве

сем’яні́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сем’яні́н сем’яні́ны
Р. сем’яні́на сем’яні́наў
Д. сем’яні́ну сем’яні́нам
В. сем’яні́на сем’яні́наў
Т. сем’яні́нам сем’яні́намі
М. сем’яні́не сем’яні́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сем’яні́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сем’яні́нка сем’яні́нкі
Р. сем’яні́нкі сем’яні́нак
Д. сем’яні́нцы сем’яні́нкам
В. сем’яні́нку сем’яні́нак
Т. сем’яні́нкай
сем’яні́нкаю
сем’яні́нкамі
М. сем’яні́нцы сем’яні́нках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Семянкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Семянкі́
Р. Семянко́ў
Д. Семянка́м
В. Семянкі́
Т. Семянка́мі
М. Семянка́х