сем’яні́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сем’яні́нка сем’яні́нкі
Р. сем’яні́нкі сем’яні́нак
Д. сем’яні́нцы сем’яні́нкам
В. сем’яні́нку сем’яні́нак
Т. сем’яні́нкай
сем’яні́нкаю		 сем’яні́нкамі
М. сем’яні́нцы сем’яні́нках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)