скараце́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
скараце́льны |
скараце́льная |
скараце́льнае |
скараце́льныя |
| Р. |
скараце́льнага |
скараце́льнай скараце́льнае |
скараце́льнага |
скараце́льных |
| Д. |
скараце́льнаму |
скараце́льнай |
скараце́льнаму |
скараце́льным |
| В. |
скараце́льны (неадуш.) скараце́льнага (адуш.) |
скараце́льную |
скараце́льнае |
скараце́льныя (неадуш.) скараце́льных (адуш.) |
| Т. |
скараце́льным |
скараце́льнай скараце́льнаю |
скараце́льным |
скараце́льнымі |
| М. |
скараце́льным |
скараце́льнай |
скараце́льным |
скараце́льных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
скараце́чна
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| скараце́чна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
скараце́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
скараце́чнасць |
| Р. |
скараце́чнасці |
| Д. |
скараце́чнасці |
| В. |
скараце́чнасць |
| Т. |
скараце́чнасцю |
| М. |
скараце́чнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
скараце́чны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
скараце́чны |
скараце́чная |
скараце́чнае |
скараце́чныя |
| Р. |
скараце́чнага |
скараце́чнай скараце́чнае |
скараце́чнага |
скараце́чных |
| Д. |
скараце́чнаму |
скараце́чнай |
скараце́чнаму |
скараце́чным |
| В. |
скараце́чны (неадуш.) скараце́чнага (адуш.) |
скараце́чную |
скараце́чнае |
скараце́чныя (неадуш.) скараце́чных (адуш.) |
| Т. |
скараце́чным |
скараце́чнай скараце́чнаю |
скараце́чным |
скараце́чнымі |
| М. |
скараце́чным |
скараце́чнай |
скараце́чным |
скараце́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
скараці́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
скаро́ціцца |
скаро́цяцца |
| Прошлы час |
| м. |
скараці́ўся |
скараці́ліся |
| ж. |
скараці́лася |
| н. |
скараці́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
скараці́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
скарачу́ |
скаро́цім |
| 2-я ас. |
скаро́ціш |
скаро́ціце |
| 3-я ас. |
скаро́ціць |
скаро́цяць |
| Прошлы час |
| м. |
скараці́ў |
скараці́лі |
| ж. |
скараці́ла |
| н. |
скараці́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
скараці́ |
скараці́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
скараці́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
скара́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
скара́юся |
скара́емся |
| 2-я ас. |
скара́ешся |
скара́ецеся |
| 3-я ас. |
скара́ецца |
скара́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
скара́ўся |
скара́ліся |
| ж. |
скара́лася |
| н. |
скара́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
скара́йся |
скара́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
скара́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
скара́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
скара́ю |
скара́ем |
| 2-я ас. |
скара́еш |
скара́еце |
| 3-я ас. |
скара́е |
скара́юць |
| Прошлы час |
| м. |
скара́ў |
скара́лі |
| ж. |
скара́ла |
| н. |
скара́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
скара́й |
скара́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
скара́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
скара́ч
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
скара́ч |
скарачы́ |
| Р. |
скарача́ |
скарачо́ў |
| Д. |
скарачу́ |
скарача́м |
| В. |
скара́ч |
скарачы́ |
| Т. |
скарачо́м |
скарача́мі |
| М. |
скарачы́ |
скарача́х |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
скарача́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| скарача́льна |
- |
- |