Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
абвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшэюя

мару́дства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. мару́дства
Р. мару́дства
Д. мару́дству
В. мару́дства
Т. мару́дствам
М. мару́дстве

Крыніцы: piskunou2012.

мару́жыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мару́жуся мару́жымся
2-я ас. мару́жышся мару́жыцеся
3-я ас. мару́жыцца мару́жацца
Прошлы час
м. мару́жыўся мару́жыліся
ж. мару́жылася
н. мару́жылася
Загадны лад
2-я ас. мару́жся мару́жцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час мару́жачыся

Крыніцы: piskunou2012.

мару́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. мару́на
Р. мару́ны
Д. мару́не
В. мару́ну
Т. мару́най
мару́наю
М. мару́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Марусе́нька

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Марусе́нька
Р. Марусе́нькі
Д. Марусе́ньцы
В. Марусе́ньку
Т. Марусе́нькай
Марусе́нькаю
М. Марусе́ньцы

Мару́сіна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Мару́сіна
Р. Мару́сіна
Д. Мару́сіну
В. Мару́сіна
Т. Мару́сінам
М. Мару́сіне

Мару́ся

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Мару́ся Мару́сі
Р. Мару́сі Мару́сь
Д. Мару́сі Мару́сям
В. Мару́сю Мару́сь
Т. Мару́сяй
Мару́сяю		 Мару́сямі
М. Мару́сі Мару́сях

Ма́рфа

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Ма́рфа Ма́рфы
Р. Ма́рфы Ма́рф
Ма́рфаў
Д. Ма́рфе Ма́рфам
В. Ма́рфу Ма́рф
Ма́рфаў
Т. Ма́рфай
Ма́рфаю		 Ма́рфамі
М. Ма́рфе Ма́рфах

марфагра́фія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. марфагра́фія
Р. марфагра́фіі
Д. марфагра́фіі
В. марфагра́фію
Т. марфагра́фіяй
марфагра́фіяю
М. марфагра́фіі

Крыніцы: piskunou2012.

марфалагі́чна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
марфалагі́чна - -

Крыніцы: piskunou2012.

марфалагі́чна-сінтаксі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. марфалагі́чна-сінтаксі́чны марфалагі́чна-сінтаксі́чная марфалагі́чна-сінтаксі́чнае марфалагі́чна-сінтаксі́чныя
Р. марфалагі́чна-сінтаксі́чнага марфалагі́чна-сінтаксі́чнай
марфалагі́чна-сінтаксі́чнае		 марфалагі́чна-сінтаксі́чнага марфалагі́чна-сінтаксі́чных
Д. марфалагі́чна-сінтаксі́чнаму марфалагі́чна-сінтаксі́чнай марфалагі́чна-сінтаксі́чнаму марфалагі́чна-сінтаксі́чным
В. марфалагі́чна-сінтаксі́чны (неадуш.)
марфалагі́чна-сінтаксі́чнага (адуш.)		 марфалагі́чна-сінтаксі́чную марфалагі́чна-сінтаксі́чнае марфалагі́чна-сінтаксі́чныя (неадуш.)
марфалагі́чна-сінтаксі́чных (адуш.)
Т. марфалагі́чна-сінтаксі́чным марфалагі́чна-сінтаксі́чнай
марфалагі́чна-сінтаксі́чнаю		 марфалагі́чна-сінтаксі́чным марфалагі́чна-сінтаксі́чнымі
М. марфалагі́чна-сінтаксі́чным марфалагі́чна-сінтаксі́чнай марфалагі́чна-сінтаксі́чным марфалагі́чна-сінтаксі́чных

Крыніцы: piskunou2012.