Ма́рфа

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Ма́рфа Ма́рфы
Р. Ма́рфы Ма́рф
Ма́рфаў
Д. Ма́рфе Ма́рфам
В. Ма́рфу Ма́рф
Ма́рфаў
Т. Ма́рфай
Ма́рфаю		 Ма́рфамі
М. Ма́рфе Ма́рфах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)