Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лака́таршчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	лака́таршчык	лака́таршчыкі
Р.	лака́таршчыка	лака́таршчыкаў
Д.	лака́таршчыку	лака́таршчыкам
В.	лака́таршчыка	лака́таршчыкаў
Т.	лака́таршчыкам	лака́таршчыкамі
М.	лака́таршчыку	лака́таршчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

лакаты́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	лакаты́ў	лакаты́ўі
Р.	лакаты́ўа	лакаты́ўаў
Д.	лакаты́ўу	лакаты́ўам
В.	лакаты́ў	лакаты́ўі
Т.	лакаты́ўам	лакаты́ўамі
М.	лакаты́ўу	лакаты́ўах

Крыніцы: piskunou2012.

лака́ўт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	лака́ўт	лака́ўты
Р.	лака́ўту	лака́ўтаў
Д.	лака́ўту	лака́ўтам
В.	лака́ўт	лака́ўты
Т.	лака́ўтам	лака́ўтамі
М.	лака́ўце	лака́ўтах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

лакаўтава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	лакаўтава́ны лакаутава́ны	лакаўтава́ная лакаутава́ная	лакаўтава́нае лакаутава́нае	лакаўтава́ныя лакаутава́ныя
Р.	лакаўтава́нага лакаутава́нага	лакаўтава́най лакаўтава́нае лакаутава́най лакаутава́нае	лакаўтава́нага лакаутава́нага	лакаўтава́ных лакаутава́ных
Д.	лакаўтава́наму лакаутава́наму	лакаўтава́най лакаутава́най	лакаўтава́наму лакаутава́наму	лакаўтава́ным лакаутава́ным
В.	лакаутава́ны лакаутава́нага лакаўтава́ны (неадуш.) лакаўтава́нага (адуш.)	лакаўтава́ную лакаутава́ную	лакаўтава́нае лакаутава́нае	лакаутава́ныя лакаутава́ных лакаўтава́ныя (неадуш.) лакаўтава́ных (адуш.)
Т.	лакаўтава́ным лакаутава́ным	лакаўтава́най лакаўтава́наю лакаутава́най лакаутава́наю	лакаўтава́ным лакаутава́ным	лакаўтава́нымі лакаутава́нымі
М.	лакаўтава́ным лакаутава́ным	лакаўтава́най лакаутава́най	лакаўтава́ным лакаутава́ным	лакаўтава́ных лакаутава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

лакаўтава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	лакаўтава́ны лакаутава́ны	лакаўтава́ная лакаутава́ная	лакаўтава́нае лакаутава́нае	лакаўтава́ныя лакаутава́ныя
Р.	лакаўтава́нага лакаутава́нага	лакаўтава́най лакаўтава́нае лакаутава́най лакаутава́нае	лакаўтава́нага лакаутава́нага	лакаўтава́ных лакаутава́ных
Д.	лакаўтава́наму лакаутава́наму	лакаўтава́най лакаутава́най	лакаўтава́наму лакаутава́наму	лакаўтава́ным лакаутава́ным
В.	лакаутава́ны лакаутава́нага лакаўтава́ны (неадуш.) лакаўтава́нага (адуш.)	лакаўтава́ную лакаутава́ную	лакаўтава́нае лакаутава́нае	лакаутава́ныя лакаутава́ных лакаўтава́ныя (неадуш.) лакаўтава́ных (адуш.)
Т.	лакаўтава́ным лакаутава́ным	лакаўтава́най лакаўтава́наю лакаутава́най лакаутава́наю	лакаўтава́ным лакаутава́ным	лакаўтава́нымі лакаутава́нымі
М.	лакаўтава́ным лакаутава́ным	лакаўтава́най лакаутава́най	лакаўтава́ным лакаутава́ным	лакаўтава́ных лакаутава́ных

Кароткая форма: лакаўтава́на
лакаутава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

лакаўтава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	лакаўтава́ны лакаутава́ны	лакаўтава́ная лакаутава́ная	лакаўтава́нае лакаутава́нае	лакаўтава́ныя лакаутава́ныя
Р.	лакаўтава́нага лакаутава́нага	лакаўтава́най лакаўтава́нае лакаутава́най лакаутава́нае	лакаўтава́нага лакаутава́нага	лакаўтава́ных лакаутава́ных
Д.	лакаўтава́наму лакаутава́наму	лакаўтава́най лакаутава́най	лакаўтава́наму лакаутава́наму	лакаўтава́ным лакаутава́ным
В.	лакаутава́ны лакаутава́нага лакаўтава́ны (неадуш.) лакаўтава́нага (адуш.)	лакаўтава́ную лакаутава́ную	лакаўтава́нае лакаутава́нае	лакаутава́ныя лакаутава́ных лакаўтава́ныя (неадуш.) лакаўтава́ных (адуш.)
Т.	лакаўтава́ным лакаутава́ным	лакаўтава́най лакаўтава́наю лакаутава́най лакаутава́наю	лакаўтава́ным лакаутава́ным	лакаўтава́нымі лакаутава́нымі
М.	лакаўтава́ным лакаутава́ным	лакаўтава́най лакаутава́най	лакаўтава́ным лакаутава́ным	лакаўтава́ных лакаутава́ных

Кароткая форма: лакаўтава́на
лакаутава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

лакаўтава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	-	-
2-я ас.	-	-
3-я ас.	лакаўту́ецца	лакаўту́юцца
Прошлы час
м.	лакаўтава́ўся	лакаўтава́ліся
ж.	лакаўтава́лася
н.	лакаўтава́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час	лакаўту́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

лакаўтава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	лакаўту́ю	лакаўту́ем
2-я ас.	лакаўту́еш	лакаўту́еце
3-я ас.	лакаўту́е	лакаўту́юць
Прошлы час
м.	лакаўтава́ў	лакаўтава́лі
ж.	лакаўтава́ла
н.	лакаўтава́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час	лакаўту́ючы

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

лакаўтава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	лакаўту́ю	лакаўту́ем
2-я ас.	лакаўту́еш	лакаўту́еце
3-я ас.	лакаўту́е	лакаўту́юць
Прошлы час
м.	лакаўтава́ў	лакаўтава́лі
ж.	лакаўтава́ла
н.	лакаўтава́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час	лакаўтава́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

лакаўтварэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	лакаўтварэ́нне	лакаўтварэ́нні
Р.	лакаўтварэ́ння	лакаўтварэ́нняў
Д.	лакаўтварэ́нню	лакаўтварэ́нням
В.	лакаўтварэ́нне	лакаўтварэ́нні
Т.	лакаўтварэ́ннем	лакаўтварэ́ннямі
М.	лакаўтварэ́нні	лакаўтварэ́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)