лакаўтава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. лакаўту́ю лакаўту́ем
2-я ас. лакаўту́еш лакаўту́еце
3-я ас. лакаўту́е лакаўту́юць
Прошлы час
м. лакаўтава́ў лакаўтава́лі
ж. лакаўтава́ла
н. лакаўтава́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час лакаўтава́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)