лакаўтава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лакаўтава́ны
лакаутава́ны		 лакаўтава́ная
лакаутава́ная		 лакаўтава́нае
лакаутава́нае		 лакаўтава́ныя
лакаутава́ныя
Р. лакаўтава́нага
лакаутава́нага		 лакаўтава́най
лакаўтава́нае
лакаутава́най
лакаутава́нае		 лакаўтава́нага
лакаутава́нага		 лакаўтава́ных
лакаутава́ных
Д. лакаўтава́наму
лакаутава́наму		 лакаўтава́най
лакаутава́най		 лакаўтава́наму
лакаутава́наму		 лакаўтава́ным
лакаутава́ным
В. лакаутава́ны
лакаутава́нага
лакаўтава́ны (неадуш.)
лакаўтава́нага (адуш.)		 лакаўтава́ную
лакаутава́ную		 лакаўтава́нае
лакаутава́нае		 лакаутава́ныя
лакаутава́ных
лакаўтава́ныя (неадуш.)
лакаўтава́ных (адуш.)
Т. лакаўтава́ным
лакаутава́ным		 лакаўтава́най
лакаўтава́наю
лакаутава́най
лакаутава́наю		 лакаўтава́ным
лакаутава́ным		 лакаўтава́нымі
лакаутава́нымі
М. лакаўтава́ным
лакаутава́ным		 лакаўтава́най
лакаутава́най		 лакаўтава́ным
лакаутава́ным		 лакаўтава́ных
лакаутава́ных

Кароткая форма: лакаўтава́на
лакаутава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)