тэарэ́тыка-пазнава́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тэарэ́тыка-пазнава́льны |
тэарэ́тыка-пазнава́льная |
тэарэ́тыка-пазнава́льнае |
тэарэ́тыка-пазнава́льныя |
| Р. |
тэарэ́тыка-пазнава́льнага |
тэарэ́тыка-пазнава́льнай
тэарэ́тыка-пазнава́льнае |
тэарэ́тыка-пазнава́льнага |
тэарэ́тыка-пазнава́льных |
| Д. |
тэарэ́тыка-пазнава́льнаму |
тэарэ́тыка-пазнава́льнай |
тэарэ́тыка-пазнава́льнаму |
тэарэ́тыка-пазнава́льным |
| В. |
тэарэ́тыка-пазнава́льны (неадуш.)
тэарэ́тыка-пазнава́льнага (адуш.) |
тэарэ́тыка-пазнава́льную |
тэарэ́тыка-пазнава́льнае |
тэарэ́тыка-пазнава́льныя (неадуш.)
тэарэ́тыка-пазнава́льных (адуш.) |
| Т. |
тэарэ́тыка-пазнава́льным |
тэарэ́тыка-пазнава́льнай
тэарэ́тыка-пазнава́льнаю |
тэарэ́тыка-пазнава́льным |
тэарэ́тыка-пазнава́льнымі |
| М. |
тэарэ́тыка-пазнава́льным |
тэарэ́тыка-пазнава́льнай |
тэарэ́тыка-пазнава́льным |
тэарэ́тыка-пазнава́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
тэарэ́тыка-эксперымента́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тэарэ́тыка-эксперымента́льны |
тэарэ́тыка-эксперымента́льная |
тэарэ́тыка-эксперымента́льнае |
тэарэ́тыка-эксперымента́льныя |
| Р. |
тэарэ́тыка-эксперымента́льнага |
тэарэ́тыка-эксперымента́льнай
тэарэ́тыка-эксперымента́льнае |
тэарэ́тыка-эксперымента́льнага |
тэарэ́тыка-эксперымента́льных |
| Д. |
тэарэ́тыка-эксперымента́льнаму |
тэарэ́тыка-эксперымента́льнай |
тэарэ́тыка-эксперымента́льнаму |
тэарэ́тыка-эксперымента́льным |
| В. |
тэарэ́тыка-эксперымента́льны (неадуш.)
тэарэ́тыка-эксперымента́льнага (адуш.) |
тэарэ́тыка-эксперымента́льную |
тэарэ́тыка-эксперымента́льнае |
тэарэ́тыка-эксперымента́льныя (неадуш.)
тэарэ́тыка-эксперымента́льных (адуш.) |
| Т. |
тэарэ́тыка-эксперымента́льным |
тэарэ́тыка-эксперымента́льнай
тэарэ́тыка-эксперымента́льнаю |
тэарэ́тыка-эксперымента́льным |
тэарэ́тыка-эксперымента́льнымі |
| М. |
тэарэ́тыка-эксперымента́льным |
тэарэ́тыка-эксперымента́льнай |
тэарэ́тыка-эксперымента́льным |
тэарэ́тыка-эксперымента́льных |
Крыніцы:
piskunou2012.
тэарэты́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| тэарэты́чна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
тэарэты́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тэарэты́чнасць |
| Р. |
тэарэты́чнасці |
| Д. |
тэарэты́чнасці |
| В. |
тэарэты́чнасць |
| Т. |
тэарэты́чнасцю |
| М. |
тэарэты́чнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тэарэты́чна-інфармацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тэарэты́чна-інфармацы́йны |
тэарэты́чна-інфармацы́йная |
тэарэты́чна-інфармацы́йнае |
тэарэты́чна-інфармацы́йныя |
| Р. |
тэарэты́чна-інфармацы́йнага |
тэарэты́чна-інфармацы́йнай
тэарэты́чна-інфармацы́йнае |
тэарэты́чна-інфармацы́йнага |
тэарэты́чна-інфармацы́йных |
| Д. |
тэарэты́чна-інфармацы́йнаму |
тэарэты́чна-інфармацы́йнай |
тэарэты́чна-інфармацы́йнаму |
тэарэты́чна-інфармацы́йным |
| В. |
тэарэты́чна-інфармацы́йны (неадуш.)
тэарэты́чна-інфармацы́йнага (адуш.) |
тэарэты́чна-інфармацы́йную |
тэарэты́чна-інфармацы́йнае |
тэарэты́чна-інфармацы́йныя (неадуш.)
тэарэты́чна-інфармацы́йных (адуш.) |
| Т. |
тэарэты́чна-інфармацы́йным |
тэарэты́чна-інфармацы́йнай
тэарэты́чна-інфармацы́йнаю |
тэарэты́чна-інфармацы́йным |
тэарэты́чна-інфармацы́йнымі |
| М. |
тэарэты́чна-інфармацы́йным |
тэарэты́чна-інфармацы́йнай |
тэарэты́чна-інфармацы́йным |
тэарэты́чна-інфармацы́йных |
Крыніцы:
piskunou2012.
тэарэты́чна-лінгвісты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тэарэты́чна-лінгвісты́чны |
тэарэты́чна-лінгвісты́чная |
тэарэты́чна-лінгвісты́чнае |
тэарэты́чна-лінгвісты́чныя |
| Р. |
тэарэты́чна-лінгвісты́чнага |
тэарэты́чна-лінгвісты́чнай
тэарэты́чна-лінгвісты́чнае |
тэарэты́чна-лінгвісты́чнага |
тэарэты́чна-лінгвісты́чных |
| Д. |
тэарэты́чна-лінгвісты́чнаму |
тэарэты́чна-лінгвісты́чнай |
тэарэты́чна-лінгвісты́чнаму |
тэарэты́чна-лінгвісты́чным |
| В. |
тэарэты́чна-лінгвісты́чны (неадуш.)
тэарэты́чна-лінгвісты́чнага (адуш.) |
тэарэты́чна-лінгвісты́чную |
тэарэты́чна-лінгвісты́чнае |
тэарэты́чна-лінгвісты́чныя (неадуш.)
тэарэты́чна-лінгвісты́чных (адуш.) |
| Т. |
тэарэты́чна-лінгвісты́чным |
тэарэты́чна-лінгвісты́чнай
тэарэты́чна-лінгвісты́чнаю |
тэарэты́чна-лінгвісты́чным |
тэарэты́чна-лінгвісты́чнымі |
| М. |
тэарэты́чна-лінгвісты́чным |
тэарэты́чна-лінгвісты́чнай |
тэарэты́чна-лінгвісты́чным |
тэарэты́чна-лінгвісты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
тэарэты́чна-метадалагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тэарэты́чна-метадалагі́чны |
тэарэты́чна-метадалагі́чная |
тэарэты́чна-метадалагі́чнае |
тэарэты́чна-метадалагі́чныя |
| Р. |
тэарэты́чна-метадалагі́чнага |
тэарэты́чна-метадалагі́чнай
тэарэты́чна-метадалагі́чнае |
тэарэты́чна-метадалагі́чнага |
тэарэты́чна-метадалагі́чных |
| Д. |
тэарэты́чна-метадалагі́чнаму |
тэарэты́чна-метадалагі́чнай |
тэарэты́чна-метадалагі́чнаму |
тэарэты́чна-метадалагі́чным |
| В. |
тэарэты́чна-метадалагі́чны (неадуш.)
тэарэты́чна-метадалагі́чнага (адуш.) |
тэарэты́чна-метадалагі́чную |
тэарэты́чна-метадалагі́чнае |
тэарэты́чна-метадалагі́чныя (неадуш.)
тэарэты́чна-метадалагі́чных (адуш.) |
| Т. |
тэарэты́чна-метадалагі́чным |
тэарэты́чна-метадалагі́чнай
тэарэты́чна-метадалагі́чнаю |
тэарэты́чна-метадалагі́чным |
тэарэты́чна-метадалагі́чнымі |
| М. |
тэарэты́чна-метадалагі́чным |
тэарэты́чна-метадалагі́чнай |
тэарэты́чна-метадалагі́чным |
тэарэты́чна-метадалагі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.