Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёжзілоруыэюя’

блакірава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. блакіру́ю блакіру́ем
2-я ас. блакіру́еш блакіру́еце
3-я ас. блакіру́е блакіру́юць
Прошлы час
м. блакірава́ў блакірава́лі
ж. блакірава́ла
н. блакірава́ла
Загадны лад
2-я ас. блакіру́й блакіру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час блакіру́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

блакірава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. блакіру́ю блакіру́ем
2-я ас. блакіру́еш блакіру́еце
3-я ас. блакіру́е блакіру́юць
Прошлы час
м. блакірава́ў блакірава́лі
ж. блакірава́ла
н. блакірава́ла
Загадны лад
2-я ас. блакіру́й блакіру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час блакірава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

блакіра́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. блакіра́тар блакіра́тары
Р. блакіра́тара блакіра́тараў
Д. блакіра́тару блакіра́тарам
В. блакіра́тар блакіра́тары
Т. блакіра́тарам блакіра́тарамі
М. блакіра́тары блакіра́тарах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

блакіро́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. блакіро́вачны блакіро́вачная блакіро́вачнае блакіро́вачныя
Р. блакіро́вачнага блакіро́вачнай
блакіро́вачнае		 блакіро́вачнага блакіро́вачных
Д. блакіро́вачнаму блакіро́вачнай блакіро́вачнаму блакіро́вачным
В. блакіро́вачны (неадуш.) блакіро́вачную блакіро́вачнае блакіро́вачныя (неадуш.)
Т. блакіро́вачным блакіро́вачнай
блакіро́вачнаю		 блакіро́вачным блакіро́вачнымі
М. блакіро́вачным блакіро́вачнай блакіро́вачным блакіро́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

блакіро́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. блакіро́ўка блакіро́ўкі
Р. блакіро́ўкі блакіро́вак
Д. блакіро́ўцы блакіро́ўкам
В. блакіро́ўку блакіро́ўкі
Т. блакіро́ўкай
блакіро́ўкаю		 блакіро́ўкамі
М. блакіро́ўцы блакіро́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

блакіро́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. блакіро́ўшчык блакіро́ўшчыкі
Р. блакіро́ўшчыка блакіро́ўшчыкаў
Д. блакіро́ўшчыку блакіро́ўшчыкам
В. блакіро́ўшчыка блакіро́ўшчыкаў
Т. блакіро́ўшчыкам блакіро́ўшчыкамі
М. блакіро́ўшчыку блакіро́ўшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

блакі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. блакі́т
Р. блакі́ту
Д. блакі́ту
В. блакі́т
Т. блакі́там
М. блакі́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

блакі́тавы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. блакі́тавы блакі́тавая блакі́тавае блакі́тавыя
Р. блакі́тавага блакі́тавай
блакі́тавае		 блакі́тавага блакі́тавых
Д. блакі́таваму блакі́тавай блакі́таваму блакі́тавым
В. блакі́тавы (неадуш.)
блакі́тавага (адуш.)		 блакі́тавую блакі́тавае блакі́тавыя (неадуш.)
блакі́тавых (адуш.)
Т. блакі́тавым блакі́тавай
блакі́таваю		 блакі́тавым блакі́тавымі
М. блакі́тавым блакі́тавай блакі́тавым блакі́тавых

Крыніцы: piskunou2012.

блакі́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. блакі́тавы блакі́тавая блакі́тавае блакі́тавыя
Р. блакі́тавага блакі́тавай
блакі́тавае		 блакі́тавага блакі́тавых
Д. блакі́таваму блакі́тавай блакі́таваму блакі́тавым
В. блакі́тавы (неадуш.)
блакі́тавага (адуш.)		 блакі́тавую блакі́тавае блакі́тавыя (неадуш.)
блакі́тавых (адуш.)
Т. блакі́тавым блакі́тавай
блакі́таваю		 блакі́тавым блакі́тавымі
М. блакі́тавым блакі́тавай блакі́тавым блакі́тавых

Крыніцы: piskunou2012.

блакі́тна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
блакі́тна блакі́тней -