блакіро́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
блакіро́ўшчык | блакіро́ўшчыкі | |
блакіро́ўшчыка | блакіро́ўшчыкаў | |
блакіро́ўшчыку | блакіро́ўшчыкам | |
блакіро́ўшчыка | блакіро́ўшчыкаў | |
блакіро́ўшчыкам | блакіро́ўшчыкамі | |
блакіро́ўшчыку | блакіро́ўшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)