блакіро́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| блакіро́ўшчык | блакіро́ўшчыкі | |
| блакіро́ўшчыка | блакіро́ўшчыкаў | |
| блакіро́ўшчыку | блакіро́ўшчыкам | |
| блакіро́ўшчыка | блакіро́ўшчыкаў | |
| блакіро́ўшчыкам | блакіро́ўшчыкамі | |
| блакіро́ўшчыку | блакіро́ўшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)