блакіра́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. блакіра́тар блакіра́тары
Р. блакіра́тара блакіра́тараў
Д. блакіра́тару блакіра́тарам
В. блакіра́тар блакіра́тары
Т. блакіра́тарам блакіра́тарамі
М. блакіра́тары блакіра́тарах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)