скарастрэ́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
скарастрэ́льны |
скарастрэ́льная |
скарастрэ́льнае |
скарастрэ́льныя |
Р. |
скарастрэ́льнага |
скарастрэ́льнай скарастрэ́льнае |
скарастрэ́льнага |
скарастрэ́льных |
Д. |
скарастрэ́льнаму |
скарастрэ́льнай |
скарастрэ́льнаму |
скарастрэ́льным |
В. |
скарастрэ́льны (неадуш.) скарастрэ́льнага (адуш.) |
скарастрэ́льную |
скарастрэ́льнае |
скарастрэ́льныя (неадуш.) скарастрэ́льных (адуш.) |
Т. |
скарастрэ́льным |
скарастрэ́льнай скарастрэ́льнаю |
скарастрэ́льным |
скарастрэ́льнымі |
М. |
скарастрэ́льным |
скарастрэ́льнай |
скарастрэ́льным |
скарастрэ́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
скарасцяме́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
скарасцяме́р |
скарасцяме́ры |
Р. |
скарасцяме́ра |
скарасцяме́раў |
Д. |
скарасцяме́ру |
скарасцяме́рам |
В. |
скарасцяме́р |
скарасцяме́ры |
Т. |
скарасцяме́рам |
скарасцяме́рамі |
М. |
скарасцяме́ры |
скарасцяме́рах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
скарата́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
скарата́ны |
скарата́ная |
скарата́нае |
скарата́ныя |
Р. |
скарата́нага |
скарата́най скарата́нае |
скарата́нага |
скарата́ных |
Д. |
скарата́наму |
скарата́най |
скарата́наму |
скарата́ным |
В. |
скарата́ны скарата́нага |
скарата́ную |
скарата́нае |
скарата́ныя скарата́ных |
Т. |
скарата́ным |
скарата́най скарата́наю |
скарата́ным |
скарата́нымі |
М. |
скарата́ным |
скарата́най |
скарата́ным |
скарата́ных |
Кароткая форма: скарата́на.
Крыніцы:
dzsl2007.
скарата́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
скарата́ю |
скарата́ем |
2-я ас. |
скарата́еш |
скарата́еце |
3-я ас. |
скарата́е |
скарата́юць |
Прошлы час |
м. |
скарата́ў |
скарата́лі |
ж. |
скарата́ла |
н. |
скарата́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
скарата́й |
скарата́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
скарата́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
скара́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
скара́ўлены |
скара́ўленая |
скара́ўленае |
скара́ўленыя |
Р. |
скара́ўленага |
скара́ўленай скара́ўленае |
скара́ўленага |
скара́ўленых |
Д. |
скара́ўленаму |
скара́ўленай |
скара́ўленаму |
скара́ўленым |
В. |
скара́ўлены (неадуш.) скара́ўленага (адуш.) |
скара́ўленую |
скара́ўленае |
скара́ўленыя (неадуш.) скара́ўленых (адуш.) |
Т. |
скара́ўленым |
скара́ўленай скара́ўленаю |
скара́ўленым |
скара́ўленымі |
М. |
скара́ўленым |
скара́ўленай |
скара́ўленым |
скара́ўленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
скарахо́д
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
скарахо́д |
скарахо́ды |
Р. |
скарахо́да |
скарахо́даў |
Д. |
скарахо́ду |
скарахо́дам |
В. |
скарахо́да |
скарахо́даў |
Т. |
скарахо́дам |
скарахо́дамі |
М. |
скарахо́дзе |
скарахо́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
скарахо́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
скарахо́дны |
скарахо́дная |
скарахо́днае |
скарахо́дныя |
Р. |
скарахо́днага |
скарахо́днай скарахо́днае |
скарахо́днага |
скарахо́дных |
Д. |
скарахо́днаму |
скарахо́днай |
скарахо́днаму |
скарахо́дным |
В. |
скарахо́дны (неадуш.) скарахо́днага (адуш.) |
скарахо́дную |
скарахо́днае |
скарахо́дныя (неадуш.) скарахо́дных (адуш.) |
Т. |
скарахо́дным |
скарахо́днай скарахо́днаю |
скарахо́дным |
скарахо́днымі |
М. |
скарахо́дным |
скарахо́днай |
скарахо́дным |
скарахо́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Скарахо́ды
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Скарахо́ды |
Р. |
Скарахо́даў |
Д. |
Скарахо́дам |
В. |
Скарахо́ды |
Т. |
Скарахо́дамі |
М. |
Скарахо́дах |