Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні

блазне́рства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. блазне́рства
Р. блазне́рства
Д. блазне́рству
В. блазне́рства
Т. блазне́рствам
М. блазне́рстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

блазне́рыць

‘дурэць, крыўляцца’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. блазне́ру блазне́рым
2-я ас. блазне́рыш блазне́рыце
3-я ас. блазне́рыць блазне́раць
Прошлы час
м. блазне́рыў блазне́рылі
ж. блазне́рыла
н. блазне́рыла
Дзеепрыслоўе
цяп. час блазне́рачы

Крыніцы: piskunou2012.

блазне́ць

‘дурэць, крыўляцца’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. блазне́ю блазне́ем
2-я ас. блазне́еш блазне́еце
3-я ас. блазне́е блазне́юць
Прошлы час
м. блазне́ў блазне́лі
ж. блазне́ла
н. блазне́ла
Загадны лад
2-я ас. блазне́й блазне́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час блазне́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

блазні́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. блазні́вы блазні́вая блазні́вае блазні́выя
Р. блазні́вага блазні́вай
блазні́вае
блазні́вага блазні́вых
Д. блазні́ваму блазні́вай блазні́ваму блазні́вым
В. блазні́вы (неадуш.)
блазні́вага (адуш.)
блазні́вую блазні́вае блазні́выя (неадуш.)
блазні́вых (адуш.)
Т. блазні́вым блазні́вай
блазні́ваю
блазні́вым блазні́вымі
М. блазні́вым блазні́вай блазні́вым блазні́вых

Крыніцы: piskunou2012.

блазні́ца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. блазні́ца блазні́цы
Р. блазні́цы блазні́ц
Д. блазні́цы блазні́цам
В. блазні́цу блазні́ц
Т. блазні́цай
блазні́цаю
блазні́цамі
М. блазні́цы блазні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

блазно́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. блазно́та
Р. блазно́ты
Д. блазно́це
В. блазно́ту
Т. блазно́тай
блазно́таю
М. блазно́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

блазно́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. блазно́тка блазно́ткі
Р. блазно́ткі блазно́так
Д. блазно́тцы блазно́ткам
В. блазно́тку блазно́так
Т. блазно́ткай
блазно́ткаю
блазно́ткамі
М. блазно́тцы блазно́тках

Крыніцы: piskunou2012.

блазно́тна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
блазно́тна - -

Крыніцы: piskunou2012.

блазно́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. блазно́тны блазно́тная блазно́тнае блазно́тныя
Р. блазно́тнага блазно́тнай
блазно́тнае
блазно́тнага блазно́тных
Д. блазно́тнаму блазно́тнай блазно́тнаму блазно́тным
В. блазно́тны (неадуш.)
блазно́тнага (адуш.)
блазно́тную блазно́тнае блазно́тныя (неадуш.)
блазно́тных (адуш.)
Т. блазно́тным блазно́тнай
блазно́тнаю
блазно́тным блазно́тнымі
М. блазно́тным блазно́тнай блазно́тным блазно́тных

Крыніцы: piskunou2012.

блазно́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. блазно́цтва блазно́цтвы
Р. блазно́цтва блазно́цтваў
Д. блазно́цтву блазно́цтвам
В. блазно́цтва блазно́цтвы
Т. блазно́цтвам блазно́цтвамі
М. блазно́цтве блазно́цтвах

Крыніцы: piskunou2012.