блазно́цтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| блазно́цтва | блазно́цтвы | |
| блазно́цтва | блазно́цтваў | |
| блазно́цтву | блазно́цтвам | |
| блазно́цтва | блазно́цтвы | |
| блазно́цтвам | блазно́цтвамі | |
| блазно́цтве | блазно́цтвах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)