блазні́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
блазні́ца | блазні́цы | |
блазні́цы | блазні́ц | |
блазні́цы | блазні́цам | |
блазні́цу | блазні́ц | |
блазні́цай блазні́цаю |
блазні́цамі | |
блазні́цы | блазні́цах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)