спа́льваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спа́льваю |
спа́льваем |
2-я ас. |
спа́льваеш |
спа́льваеце |
3-я ас. |
спа́львае |
спа́льваюць |
Прошлы час |
м. |
спа́льваў |
спа́львалі |
ж. |
спа́львала |
н. |
спа́львала |
Загадны лад |
2-я ас. |
спа́львай |
спа́львайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
спа́льваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спа́льнік
‘прыдворны чын’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
спа́льнік |
спа́льнікі |
Р. |
спа́льніка |
спа́льнікаў |
Д. |
спа́льніку |
спа́льнікам |
В. |
спа́льніка |
спа́льнікаў |
Т. |
спа́льнікам |
спа́льнікамі |
М. |
спа́льніку |
спа́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
спа́льнік
‘спальны мяшок’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
спа́льнік |
спа́льнікі |
Р. |
спа́льніка |
спа́льнікаў |
Д. |
спа́льніку |
спа́льнікам |
В. |
спа́льнік |
спа́льнікі |
Т. |
спа́льнікам |
спа́льнікамі |
М. |
спа́льніку |
спа́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
спа́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
спа́льны |
спа́льная |
спа́льнае |
спа́льныя |
Р. |
спа́льнага |
спа́льнай спа́льнае |
спа́льнага |
спа́льных |
Д. |
спа́льнаму |
спа́льнай |
спа́льнаму |
спа́льным |
В. |
спа́льны (неадуш.) спа́льнага (адуш.) |
спа́льную |
спа́льнае |
спа́льныя (неадуш.) спа́льных (адуш.) |
Т. |
спа́льным |
спа́льнай спа́льнаю |
спа́льным |
спа́льнымі |
М. |
спа́льным |
спа́льнай |
спа́льным |
спа́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спа́льня
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
спа́льня |
спа́льні |
Р. |
спа́льні |
спа́лень спа́льняў |
Д. |
спа́льні |
спа́льням |
В. |
спа́льню |
спа́льні |
Т. |
спа́льняй спа́льняю |
спа́льнямі |
М. |
спа́льні |
спа́льнях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спа́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
спа́льшчык |
спа́льшчыкі |
Р. |
спа́льшчыка |
спа́льшчыкаў |
Д. |
спа́льшчыку |
спа́льшчыкам |
В. |
спа́льшчыка |
спа́льшчыкаў |
Т. |
спа́льшчыкам |
спа́льшчыкамі |
М. |
спа́льшчыку |
спа́льшчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
спалю́блены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
спалю́блены |
спалю́бленая |
спалю́бленае |
спалю́бленыя |
Р. |
спалю́бленага |
спалю́бленай спалю́бленае |
спалю́бленага |
спалю́бленых |
Д. |
спалю́бленаму |
спалю́бленай |
спалю́бленаму |
спалю́бленым |
В. |
спалю́блены (неадуш.) спалю́бленага (адуш.) |
спалю́бленую |
спалю́бленае |
спалю́бленыя (неадуш.) спалю́бленых (адуш.) |
Т. |
спалю́бленым |
спалю́бленай спалю́бленаю |
спалю́бленым |
спалю́бленымі |
М. |
спалю́бленым |
спалю́бленай |
спалю́бленым |
спалю́бленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
спалярушава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
спалярушава́ны |
спалярушава́ная |
спалярушава́нае |
спалярушава́ныя |
Р. |
спалярушава́нага |
спалярушава́най спалярушава́нае |
спалярушава́нага |
спалярушава́ных |
Д. |
спалярушава́наму |
спалярушава́най |
спалярушава́наму |
спалярушава́ным |
В. |
спалярушава́ны (неадуш.) спалярушава́нага (адуш.) |
спалярушава́ную |
спалярушава́нае |
спалярушава́ныя (неадуш.) спалярушава́ных (адуш.) |
Т. |
спалярушава́ным |
спалярушава́най спалярушава́наю |
спалярушава́ным |
спалярушава́нымі |
М. |
спалярушава́ным |
спалярушава́най |
спалярушава́ным |
спалярушава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.