Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёіоуыьэюя
абвгджзклмнопрстуўхцчшя-

ніцава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ніцава́нне
Р. ніцава́ння
Д. ніцава́нню
В. ніцава́нне
Т. ніцава́ннем
М. ніцава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ніцава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ніцава́ны ніцава́ная ніцава́нае ніцава́ныя
Р. ніцава́нага ніцава́най
ніцава́нае		 ніцава́нага ніцава́ных
Д. ніцава́наму ніцава́най ніцава́наму ніцава́ным
В. ніцава́ны (неадуш.)
ніцава́нага (адуш.)		 ніцава́ную ніцава́нае ніцава́ныя (неадуш.)
ніцава́ных (адуш.)
Т. ніцава́ным ніцава́най
ніцава́наю		 ніцава́ным ніцава́нымі
М. ніцава́ным ніцава́най ніцава́ным ніцава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

ніцава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ніцава́ны ніцава́ная ніцава́нае ніцава́ныя
Р. ніцава́нага ніцава́най
ніцава́нае		 ніцава́нага ніцава́ных
Д. ніцава́наму ніцава́най ніцава́наму ніцава́ным
В. ніцава́ны (неадуш.)
ніцава́нага (адуш.)		 ніцава́ную ніцава́нае ніцава́ныя (неадуш.)
ніцава́ных (адуш.)
Т. ніцава́ным ніцава́най
ніцава́наю		 ніцава́ным ніцава́нымі
М. ніцава́ным ніцава́най ніцава́ным ніцава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

ніцава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ніцу́ецца ніцу́юцца
Прошлы час
м. ніцава́ўся ніцава́ліся
ж. ніцава́лася
н. ніцава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

ніцава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ніцу́ю ніцу́ем
2-я ас. ніцу́еш ніцу́еце
3-я ас. ніцу́е ніцу́юць
Прошлы час
м. ніцава́ў ніцава́лі
ж. ніцава́ла
н. ніцава́ла
Загадны лад
2-я ас. ніцу́й ніцу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ніцу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ніцало́ззе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ніцало́ззе
Р. ніцало́ззя
Д. ніцало́ззю
В. ніцало́ззе
Т. ніцало́ззем
М. ніцало́ззі

Крыніцы: piskunou2012.

ні́цам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ні́цам - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

ні́цасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. ні́цасць
Р. ні́цасці
Д. ні́цасці
В. ні́цасць
Т. ні́цасцю
М. ні́цасці

Крыніцы: piskunou2012.

ніцепадо́бнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. ніцепадо́бнасць
Р. ніцепадо́бнасці
Д. ніцепадо́бнасці
В. ніцепадо́бнасць
Т. ніцепадо́бнасцю
М. ніцепадо́бнасці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

ніцепадо́бны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ніцепадо́бны ніцепадо́бная ніцепадо́бнае ніцепадо́бныя
Р. ніцепадо́бнага ніцепадо́бнай
ніцепадо́бнае		 ніцепадо́бнага ніцепадо́бных
Д. ніцепадо́бнаму ніцепадо́бнай ніцепадо́бнаму ніцепадо́бным
В. ніцепадо́бны (неадуш.)
ніцепадо́бнага (адуш.)		 ніцепадо́бную ніцепадо́бнае ніцепадо́бныя (неадуш.)
ніцепадо́бных (адуш.)
Т. ніцепадо́бным ніцепадо́бнай
ніцепадо́бнаю		 ніцепадо́бным ніцепадо́бнымі
М. ніцепадо́бным ніцепадо́бнай ніцепадо́бным ніцепадо́бных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.