прафастрыгава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прафастрыгава́ны |
прафастрыгава́ная |
прафастрыгава́нае |
прафастрыгава́ныя |
| Р. |
прафастрыгава́нага |
прафастрыгава́най прафастрыгава́нае |
прафастрыгава́нага |
прафастрыгава́ных |
| Д. |
прафастрыгава́наму |
прафастрыгава́най |
прафастрыгава́наму |
прафастрыгава́ным |
| В. |
прафастрыгава́ны (неадуш.) прафастрыгава́нага (адуш.) |
прафастрыгава́ную |
прафастрыгава́нае |
прафастрыгава́ныя (неадуш.) прафастрыгава́ных (адуш.) |
| Т. |
прафастрыгава́ным |
прафастрыгава́най прафастрыгава́наю |
прафастрыгава́ным |
прафастрыгава́нымі |
| М. |
прафастрыгава́ным |
прафастрыгава́най |
прафастрыгава́ным |
прафастрыгава́ных |
Кароткая форма: прафастрыгава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прафастрыгава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прафастрыгу́ю |
прафастрыгу́ем |
| 2-я ас. |
прафастрыгу́еш |
прафастрыгу́еце |
| 3-я ас. |
прафастрыгу́е |
прафастрыгу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прафастрыгава́ў |
прафастрыгава́лі |
| ж. |
прафастрыгава́ла |
| н. |
прафастрыгава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прафастрыгу́й |
прафастрыгу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прафастрыгава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прафашы́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прафашы́ст |
прафашы́сты |
| Р. |
прафашы́ста |
прафашы́стаў |
| Д. |
прафашы́сту |
прафашы́стам |
| В. |
прафашы́ста |
прафашы́стаў |
| Т. |
прафашы́стам |
прафашы́стамі |
| М. |
прафашы́сце |
прафашы́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прафашы́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прафашы́стка |
прафашы́сткі |
| Р. |
прафашы́сткі |
прафашы́стак |
| Д. |
прафашы́стцы |
прафашы́сткам |
| В. |
прафашы́стку |
прафашы́стак |
| Т. |
прафашы́сткай прафашы́сткаю |
прафашы́сткамі |
| М. |
прафашы́стцы |
прафашы́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012.
прафашы́сцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прафашы́сцкі |
прафашы́сцкая |
прафашы́сцкае |
прафашы́сцкія |
| Р. |
прафашы́сцкага |
прафашы́сцкай прафашы́сцкае |
прафашы́сцкага |
прафашы́сцкіх |
| Д. |
прафашы́сцкаму |
прафашы́сцкай |
прафашы́сцкаму |
прафашы́сцкім |
| В. |
прафашы́сцкі (неадуш.) прафашы́сцкага (адуш.) |
прафашы́сцкую |
прафашы́сцкае |
прафашы́сцкія (неадуш.) прафашы́сцкіх (адуш.) |
| Т. |
прафашы́сцкім |
прафашы́сцкай прафашы́сцкаю |
прафашы́сцкім |
прафашы́сцкімі |
| М. |
прафашы́сцкім |
прафашы́сцкай |
прафашы́сцкім |
прафашы́сцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
прафбіле́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прафбіле́т |
прафбіле́ты |
| Р. |
прафбіле́та |
прафбіле́таў |
| Д. |
прафбіле́ту |
прафбіле́там |
| В. |
прафбіле́т |
прафбіле́ты |
| Т. |
прафбіле́там |
прафбіле́тамі |
| М. |
прафбіле́це |
прафбіле́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прафбо́с
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прафбо́с |
прафбо́сы |
| Р. |
прафбо́са |
прафбо́саў |
| Д. |
прафбо́су |
прафбо́сам |
| В. |
прафбо́са |
прафбо́саў |
| Т. |
прафбо́сам |
прафбо́самі |
| М. |
прафбо́се |
прафбо́сах |
Крыніцы:
piskunou2012.
прафбюро́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прафбюро́ |
прафбюро́ |
| Р. |
прафбюро́ |
прафбюро́ |
| Д. |
прафбюро́ |
прафбюро́ |
| В. |
прафбюро́ |
прафбюро́ |
| Т. |
прафбюро́ |
прафбюро́ |
| М. |
прафбюро́ |
прафбюро́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прафгігіе́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прафгігіе́на |
| Р. |
прафгігіе́ны |
| Д. |
прафгігіе́не |
| В. |
прафгігіе́ну |
| Т. |
прафгігіе́най прафгігіе́наю |
| М. |
прафгігіе́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
прафгру́па
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прафгру́па |
прафгру́пы |
| Р. |
прафгру́пы |
прафгру́п |
| Д. |
прафгру́пе |
прафгру́пам |
| В. |
прафгру́пу |
прафгру́пы |
| Т. |
прафгру́пай прафгру́паю |
прафгру́памі |
| М. |
прафгру́пе |
прафгру́пах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.