Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю

тыпі́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тыпі́чны тыпі́чная тыпі́чнае тыпі́чныя
Р. тыпі́чнага тыпі́чнай
тыпі́чнае		 тыпі́чнага тыпі́чных
Д. тыпі́чнаму тыпі́чнай тыпі́чнаму тыпі́чным
В. тыпі́чны
тыпі́чнага		 тыпі́чную тыпі́чнае тыпі́чныя
Т. тыпі́чным тыпі́чнай
тыпі́чнаю		 тыпі́чным тыпі́чнымі
М. тыпі́чным тыпі́чнай тыпі́чным тыпі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996, tsbm1984.

тыпо́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
тыпо́ва тыпо́вей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

тыпо́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. тыпо́васць
Р. тыпо́васці
Д. тыпо́васці
В. тыпо́васць
Т. тыпо́васцю
М. тыпо́васці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тыпо́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тыпо́вы тыпо́вая тыпо́вае тыпо́выя
Р. тыпо́вага тыпо́вай
тыпо́вае		 тыпо́вага тыпо́вых
Д. тыпо́ваму тыпо́вай тыпо́ваму тыпо́вым
В. тыпо́вы (неадуш.)
тыпо́вага (адуш.)		 тыпо́вую тыпо́вае тыпо́выя (неадуш.)
тыпо́вых (адуш.)
Т. тыпо́вым тыпо́вай
тыпо́ваю		 тыпо́вым тыпо́вымі
М. тыпо́вым тыпо́вай тыпо́вым тыпо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тыпо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тыпо́вы тыпо́вая тыпо́вае тыпо́выя
Р. тыпо́вага тыпо́вай
тыпо́вае		 тыпо́вага тыпо́вых
Д. тыпо́ваму тыпо́вай тыпо́ваму тыпо́вым
В. тыпо́вы (неадуш.)
тыпо́вага (адуш.)		 тыпо́вую тыпо́вае тыпо́выя (неадуш.)
тыпо́вых (адуш.)
Т. тыпо́вым тыпо́вай
тыпо́ваю		 тыпо́вым тыпо́вымі
М. тыпо́вым тыпо́вай тыпо́вым тыпо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тыпо́граф

‘жук’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тыпо́граф тыпо́графы
Р. тыпо́графа тыпо́графаў
Д. тыпо́графу тыпо́графам
В. тыпо́графа тыпо́графаў
Т. тыпо́графам тыпо́графамі
М. тыпо́графе тыпо́графах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тыпо́граф

‘друкар’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тыпо́граф тыпо́графы
Р. тыпо́графа тыпо́графаў
Д. тыпо́графу тыпо́графам
В. тыпо́графа тыпо́графаў
Т. тыпо́графам тыпо́графамі
М. тыпо́графе тыпо́графах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тыпо́граф

‘машына’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тыпо́граф тыпо́графы
Р. тыпо́графа тыпо́графаў
Д. тыпо́графу тыпо́графам
В. тыпо́граф тыпо́графы
Т. тыпо́графам тыпо́графамі
М. тыпо́графе тыпо́графах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тыпо́метр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тыпо́метр тыпо́метры
Р. тыпо́метра тыпо́метраў
Д. тыпо́метру тыпо́метрам
В. тыпо́метр тыпо́метры
Т. тыпо́метрам тыпо́метрамі
М. тыпо́метры тыпо́метрах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ты́пус

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ты́пус ты́пусы
Р. ты́пуса ты́пусаў
Д. ты́пусу ты́пусам
В. ты́пуса ты́пусаў
Т. ты́пусам ты́пусамі
М. ты́пусе ты́пусах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.