Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

струпава́ты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	струпава́ты	струпава́тая	струпава́тае	струпава́тыя
Р.	струпава́тага	струпава́тай струпава́тае	струпава́тага	струпава́тых
Д.	струпава́таму	струпава́тай	струпава́таму	струпава́тым
В.	струпава́ты (неадуш.) струпава́тага (адуш.)	струпава́тую	струпава́тае	струпава́тыя (неадуш.) струпава́тых (адуш.)
Т.	струпава́тым	струпава́тай струпава́таю	струпава́тым	струпава́тымі
М.	струпава́тым	струпава́тай	струпава́тым	струпава́тых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

стру́павы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	стру́павы	стру́павая	стру́павае	стру́павыя
Р.	стру́павага	стру́павай стру́павае	стру́павага	стру́павых
Д.	стру́паваму	стру́павай	стру́паваму	стру́павым
В.	стру́павы (неадуш.) стру́павага (адуш.)	стру́павую	стру́павае	стру́павыя (неадуш.) стру́павых (адуш.)
Т.	стру́павым	стру́павай стру́паваю	стру́павым	стру́павымі
М.	стру́павым	стру́павай	стру́павым	стру́павых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

струпападо́бны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	струпападо́бны	струпападо́бная	струпападо́бнае	струпападо́бныя
Р.	струпападо́бнага	струпападо́бнай струпападо́бнае	струпападо́бнага	струпападо́бных
Д.	струпападо́бнаму	струпападо́бнай	струпападо́бнаму	струпападо́бным
В.	струпападо́бны (неадуш.) струпападо́бнага (адуш.)	струпападо́бную	струпападо́бнае	струпападо́бныя (неадуш.) струпападо́бных (адуш.)
Т.	струпападо́бным	струпападо́бнай струпападо́бнаю	струпападо́бным	струпападо́бнымі
М.	струпападо́бным	струпападо́бнай	струпападо́бным	струпападо́бных

Крыніцы: piskunou2012.

струпа́ты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	струпа́ты	струпа́тая	струпа́тае	струпа́тыя
Р.	струпа́тага	струпа́тай струпа́тае	струпа́тага	струпа́тых
Д.	струпа́таму	струпа́тай	струпа́таму	струпа́тым
В.	струпа́ты (неадуш.) струпа́тага (адуш.)	струпа́тую	струпа́тае	струпа́тыя (неадуш.) струпа́тых (адуш.)
Т.	струпа́тым	струпа́тай струпа́таю	струпа́тым	струпа́тымі
М.	струпа́тым	струпа́тай	струпа́тым	струпа́тых

Крыніцы: piskunou2012.

стру́п’е

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

струпе́лы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	струпе́лы	струпе́лая	струпе́лае	струпе́лыя
Р.	струпе́лага	струпе́лай струпе́лае	струпе́лага	струпе́лых
Д.	струпе́ламу	струпе́лай	струпе́ламу	струпе́лым
В.	струпе́лы (неадуш.) струпе́лага (адуш.)	струпе́лую	струпе́лае	струпе́лыя (неадуш.) струпе́лых (адуш.)
Т.	струпе́лым	струпе́лай струпе́лаю	струпе́лым	струпе́лымі
М.	струпе́лым	струпе́лай	струпе́лым	струпе́лых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Стру́пень

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

струпе́хлы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	струпе́хлы	струпе́хлая	струпе́хлае	струпе́хлыя
Р.	струпе́хлага	струпе́хлай струпе́хлае	струпе́хлага	струпе́хлых
Д.	струпе́хламу	струпе́хлай	струпе́хламу	струпе́хлым
В.	струпе́хлы (неадуш.) струпе́хлага (адуш.)	струпе́хлую	струпе́хлае	струпе́хлыя (неадуш.) струпе́хлых (адуш.)
Т.	струпе́хлым	струпе́хлай струпе́хлаю	струпе́хлым	струпе́хлымі
М.	струпе́хлым	струпе́хлай	струпе́хлым	струпе́хлых

Крыніцы: piskunou2012.

струпе́хнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

струпе́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Verbum