стру́п’е
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| стру́п’е | стру́п’і | |
| стру́п’я | стру́п’яў | |
| стру́п’ю | стру́п’ям | |
| стру́п’е | стру́п’і | |
| стру́п’ем | стру́п’ямі | |
| стру́п’і | стру́п’ях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)