Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

скарамнава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скарамнава́ты скарамнава́тая скарамнава́тае скарамнава́тыя
Р. скарамнава́тага скарамнава́тай
скарамнава́тае
скарамнава́тага скарамнава́тых
Д. скарамнава́таму скарамнава́тай скарамнава́таму скарамнава́тым
В. скарамнава́ты (неадуш.)
скарамнава́тага (адуш.)
скарамнава́тую скарамнава́тае скарамнава́тыя (неадуш.)
скарамнава́тых (адуш.)
Т. скарамнава́тым скарамнава́тай
скарамнава́таю
скарамнава́тым скарамнава́тымі
М. скарамнава́тым скарамнава́тай скарамнава́тым скарамнава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

скарамо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. скарамо́ўка скарамо́ўкі
Р. скарамо́ўкі скарамо́вак
Д. скарамо́ўцы скарамо́ўкам
В. скарамо́ўку скарамо́ўкі
Т. скарамо́ўкай
скарамо́ўкаю
скарамо́ўкамі
М. скарамо́ўцы скарамо́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

скарамо́ўна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
скарамо́ўна - -

Крыніцы: piskunou2012.

скарамя́ціна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. скарамя́ціна
Р. скарамя́ціны
Д. скарамя́ціне
В. скарамя́ціну
Т. скарамя́цінай
скарамя́цінаю
М. скарамя́ціне

Крыніцы: piskunou2012.

скара́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. скара́нне скара́нні
Р. скара́ння скара́нняў
Д. скара́нню скара́нням
В. скара́нне скара́нні
Т. скара́ннем скара́ннямі
М. скара́нні скара́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

скара́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скара́ны скара́ная скара́нае скара́ныя
Р. скара́нага скара́най
скара́нае
скара́нага скара́ных
Д. скара́наму скара́най скара́наму скара́ным
В. скара́ны (неадуш.)
скара́нага (адуш.)
скара́ную скара́нае скара́ныя (неадуш.)
скара́ных (адуш.)
Т. скара́ным скара́най
скара́наю
скара́ным скара́нымі
М. скара́ным скара́най скара́ным скара́ных

Крыніцы: piskunou2012.

скара́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скара́ны скара́ная скара́нае скара́ныя
Р. скара́нага скара́най
скара́нае
скара́нага скара́ных
Д. скара́наму скара́най скара́наму скара́ным
В. скара́ны (неадуш.)
скара́нага (адуш.)
скара́ную скара́нае скара́ныя (неадуш.)
скара́ных (адуш.)
Т. скара́ным скара́най
скара́наю
скара́ным скара́нымі
М. скара́ным скара́най скара́ным скара́ных

Крыніцы: piskunou2012.

скара́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скара́ны скара́ная скара́нае скара́ныя
Р. скара́нага скара́най
скара́нае
скара́нага скара́ных
Д. скара́наму скара́най скара́наму скара́ным
В. скара́ны (неадуш.)
скара́нага (адуш.)
скара́ную скара́нае скара́ныя (неадуш.)
скара́ных (адуш.)
Т. скара́ным скара́най
скара́наю
скара́ным скара́нымі
М. скара́ным скара́най скара́ным скара́ных

Крыніцы: piskunou2012.

скарапі́сец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. скарапі́сец скарапі́сцы
Р. скарапі́сца скарапі́сцаў
Д. скарапі́сцу скарапі́сцам
В. скарапі́сца скарапі́сцаў
Т. скарапі́сцам скарапі́сцамі
М. скарапі́сцу скарапі́сцах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

скарапі́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скарапі́сны скарапі́сная скарапі́снае скарапі́сныя
Р. скарапі́снага скарапі́снай
скарапі́снае
скарапі́снага скарапі́сных
Д. скарапі́снаму скарапі́снай скарапі́снаму скарапі́сным
В. скарапі́сны (неадуш.)
скарапі́снага (адуш.)
скарапі́сную скарапі́снае скарапі́сныя (неадуш.)
скарапі́сных (адуш.)
Т. скарапі́сным скарапі́снай
скарапі́снаю
скарапі́сным скарапі́снымі
М. скарапі́сным скарапі́снай скарапі́сным скарапі́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.