правасла́ўна-хрысція́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
правасла́ўна-хрысція́нскі |
правасла́ўна-хрысція́нская |
правасла́ўна-хрысція́нскае |
правасла́ўна-хрысція́нскія |
| Р. |
правасла́ўна-хрысція́нскага |
правасла́ўна-хрысція́нскай правасла́ўна-хрысція́нскае |
правасла́ўна-хрысція́нскага |
правасла́ўна-хрысція́нскіх |
| Д. |
правасла́ўна-хрысція́нскаму |
правасла́ўна-хрысція́нскай |
правасла́ўна-хрысція́нскаму |
правасла́ўна-хрысція́нскім |
| В. |
правасла́ўна-хрысція́нскі (неадуш.) правасла́ўна-хрысція́нскага (адуш.) |
правасла́ўна-хрысція́нскую |
правасла́ўна-хрысція́нскае |
правасла́ўна-хрысція́нскія (неадуш.) правасла́ўна-хрысція́нскіх (адуш.) |
| Т. |
правасла́ўна-хрысція́нскім |
правасла́ўна-хрысція́нскай правасла́ўна-хрысція́нскаю |
правасла́ўна-хрысція́нскім |
правасла́ўна-хрысція́нскімі |
| М. |
правасла́ўна-хрысція́нскім |
правасла́ўна-хрысція́нскай |
правасла́ўна-хрысція́нскім |
правасла́ўна-хрысція́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
правасла́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
правасла́ўны |
правасла́ўная |
правасла́ўнае |
правасла́ўныя |
| Р. |
правасла́ўнага |
правасла́ўнай правасла́ўнае |
правасла́ўнага |
правасла́ўных |
| Д. |
правасла́ўнаму |
правасла́ўнай |
правасла́ўнаму |
правасла́ўным |
| В. |
правасла́ўны (неадуш.) правасла́ўнага (адуш.) |
правасла́ўную |
правасла́ўнае |
правасла́ўныя (неадуш.) правасла́ўных (адуш.) |
| Т. |
правасла́ўным |
правасла́ўнай правасла́ўнаю |
правасла́ўным |
правасла́ўнымі |
| М. |
правасла́ўным |
правасла́ўнай |
правасла́ўным |
правасла́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
правасла́ўны
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| м. |
- |
| Н. |
правасла́ўны |
правасла́ўныя |
| Р. |
правасла́ўнага |
правасла́ўных |
| Д. |
правасла́ўнаму |
правасла́ўным |
| В. |
правасла́ўнага |
правасла́ўных |
| Т. |
правасла́ўным |
правасла́ўнымі |
| М. |
правасла́ўным |
правасла́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
правастры́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
правастру́ |
право́стрым |
| 2-я ас. |
право́стрыш |
право́стрыце |
| 3-я ас. |
право́стрыць |
право́страць |
| Прошлы час |
| м. |
правастры́ў |
правастры́лі |
| ж. |
правастры́ла |
| н. |
правастры́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
правастры́ўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
правасуб’е́ктнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
правасуб’е́ктнасць |
| Р. |
правасуб’е́ктнасці |
| Д. |
правасуб’е́ктнасці |
| В. |
правасуб’е́ктнасць |
| Т. |
правасуб’е́ктнасцю |
| М. |
правасуб’е́ктнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
правасу́ддзе
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
правасу́ддзе |
| Р. |
правасу́ддзя |
| Д. |
правасу́ддзю |
| В. |
правасу́ддзе |
| Т. |
правасу́ддзем |
| М. |
правасу́ддзі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.