правасуб’е́ктны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. правасуб’е́ктны правасуб’е́ктная правасуб’е́ктнае правасуб’е́ктныя
Р. правасуб’е́ктнага правасуб’е́ктнай
правасуб’е́ктнае
правасуб’е́ктнага правасуб’е́ктных
Д. правасуб’е́ктнаму правасуб’е́ктнай правасуб’е́ктнаму правасуб’е́ктным
В. правасуб’е́ктны (неадуш.)
правасуб’е́ктнага (адуш.)
правасуб’е́ктную правасуб’е́ктнае правасуб’е́ктныя (неадуш.)
правасуб’е́ктных (адуш.)
Т. правасуб’е́ктным правасуб’е́ктнай
правасуб’е́ктнаю
правасуб’е́ктным правасуб’е́ктнымі
М. правасуб’е́ктным правасуб’е́ктнай правасуб’е́ктным правасуб’е́ктных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)